Podatek VAT: specyfikacja towaru przy WDT

Przeczytaj także: Podatek VAT 2013: potwierdzenie WDT gdy transport nabywcy

Art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT mówi mianowicie, iż warunkiem zastosowania 0% stawki podatku VAT do WDT jest posiadanie przez podatnika przed upływem terminu do złożenia deklaracji na potrzeby tego podatku za dany okres rozliczeniowy dowodów, z których winno wynikać, iż towary będące przedmiotem takiej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Dowodami takimi są natomiast (art. 42 ust. 3 ustawy o VAT):

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi)
2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

Warto w tym miejscu dodać, że do końca marca 2013 r. wśród tych dowodów znajdowała się także kopia faktury.

W sytuacji natomiast, gdy powyższe dokumenty nie potwierdzając jednoznacznie, że towar został dostarczony do nabywcy, dowodami takimi mogą być także inne dokumenty wskazujące, że dostawa nastąpiła. W szczególności są to (art. 43 ust. 11 ustawy o VAT):

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ustawa reguluje także, jak winna być potwierdzona wewnątrzwspólnotowa dostawa nowego środka transportu, czy też taka dostawa, która odbywa się środkiem transportu sprzedawcy bądź nabywcy. Niemniej we wszystkich przypadkach pojawia się specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ustawodawca nie sprecyzował przy tym, jak owa specyfikacja winna wyglądać. W praktyce podatnicy zatem bardzo często już na wystawianych fakturach zawierają odpowiednie dane identyfikujące towar, rezygnując jednocześnie z konieczności sporządzania odrębnego dokumentu. Organy podatkowe jednakże nie zawsze takie działanie uznawały za prawidłowe.

Niemniej taką praktykę podatników, jako prawidłową, potwierdził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 grudnia 2009 r. sygn. akt I FSK 1388/08. Jego zdaniem podatnicy nie powinny być zmuszani do posiadania w swojej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach WDT towarów, jeśli ta została zawarta w fakturze VAT. Dla udowodnienia faktu dokonania WDT bowiem istotne znaczenie ma treść dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a nie ich liczba. Nie ma zatem przeciwwskazań, aby jeden dokument pełnił tutaj kilka funkcji dowodowych.

Co jest warte podkreślenia, zdaniem sądu ustawodawca nie wyłącza możliwości, by faktura zawierała specyfikację sztuk ładunku, a w zasadzie by dowody wymienione enumeratywnie w art. 43 ust. 3 ustawy o VAT zostały ujęte trzema odrębnymi dokumentami (w stanie prawnym rozpatrywanym przez sąd wśród dowodów tych widniała także faktura VAT).

NSA potwierdził, że specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku nie jest żadnym konkretnym dokumentem. Jest to jedynie pewnego rodzaju wyliczenie, które podatnik może sporządzić zarówno na odrębnym dokumencie jak i w ramach wystawionej faktury. Zarówno w jednym jak i drugim przypadku chodzi bowiem o osiągnięcie celu, jakim jest możliwość identyfikacji towaru będącego przedmiotem dostawy.