Umowa pożyczki nie jest remedium na nieujawnione dochody

Przeczytaj także: Podatek od darowizny lub pożyczki gdy dochody nieujawnione

Nieco inaczej wygląda sytuacja, jeżeli pożyczki udzieliła osoba bliska – rodzic, rodzeństwo. Wówczas jednak kontrolujący mogą sprawdzić, czy dana osoba miała możliwość udzielenia pożyczki, czy wykazywała dochody w takiej wysokości, iż miała możliwość zapewnienia utrzymania dla siebie i swojej rodziny, a dodatkowo była w stanie udzielić pożyczkę (wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 stycznia 2010r, sygn. I SA/Kr 135/09 oraz wyrok NSA z dnia 09.11.2011r., sygn. II FSK 1979/10).

Zwykle przy tym organy kontrolne i podatkowe starają się wychwycić wszelkie nieścisłości i rozbieżności w trakcie przesłuchania świadków i strony, jednolitość zeznań i wyjaśnień co do okoliczności udzielenia pożyczki (dzień udzielenia pożyczki, forma, w jakiej udzielono pożyczki, w jaki sposób i w jakich okolicznościach przekazano kwotę pożyczki, gdzie była przechowywana kwota pożyczki). Jeżeli zeznania świadków są sprzeczne z zeznaniami strony, na przykład w kwestii okoliczności zawarcia umowy i przekazania pieniędzy, organ może uznać, że umowa ta została zawarta pomiędzy stronami jedynie dla pozoru (wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14.04.2011r., sygn. I SA/Go 143/11). Przesłuchanie świadków jest w wielu przypadkach niemalże obligatoryjne, kontrolujący bowiem nie mogą stwierdzić pozorności umowy pożyczki bez zebrania świadczących o tym dowodów, np. z przesłuchania świadków (wyrok NSA z dnia 25.11.2009r. sygn. II FSK 1055-08).

W przypadku dalszych losów kwoty pożyczki po jej przekazaniu pożyczkobiorcy, zdarza się, że pożyczkobiorca tłumaczy fakt braku tych środków na koncie bankowym przechowywaniem pieniędzy w domu. Niestety, jeśli z dalszych wyjaśnień podatnika okaże się, że pieniądze były przechowywane w walizce, nie w sejfie, zaś dom nie miał alarmu a sam podatnik nie obawiał się pożaru, powodzi czy innych kataklizmów, organy mogą nie dać wiary takim wyjaśnieniom jako przeczącym zasadom doświadczenia życiowego (wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14.04.2011r., sygn. I SA/Go 143/11).

Konkluzja

Podsumowując, wprawdzie umowa pożyczki jest bardzo użyteczna pod względem postępowania w zakresie podatku od nieujawnionych źródeł przychodów, jednak powołanie się na nią rodzi obowiązek dowodowy po stronie pożyczkobiorcy, iż do zawarcia umowy faktycznie doszło i poniesione wydatki zostały rzeczywiście sfinansowane z kwoty udzielonej w formie pożyczki.

Podatnik musi więc być bardzo starannie przygotowany na wszelkie możliwe zarzuty względem umowy pożyczki, które mogą podnosić organy podatkowe.