Ulga rehabilitacyjna gdy samochód z kratką?

Przeczytaj także: Ulga rehabilitacyjna na niepełnosprawne dziecko

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną z koniecznością stałej opieki i pomocy innej osoby w zaspakajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Porusza się na wózku inwalidzkim. Potrzebuje pomocy żony m.in. w transporcie na niezbędne i częste zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Małżonkowie posiadają samochód mający 5 miejsc siedzących i ładowność 735 kg, który jest zarejestrowany jako samochód ciężarowy, gdyż w chwili nabycia spełniał definicję takiego samochodu w rozumieniu ustawy o VAT – jest to tzw. samochód z kratą. Obecnie pojazd ten nie spełnia definicji samochodu ciężarowego. Jest jednak bardzo użyteczny przy ciągłym przewożeniu wózka inwalidzkiego. Wnioskodawca zadał pytanie, czy może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w związku z używaniem tego samochodu do przewozów na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b–7g tego artykułu.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Dan Race - Fotolia.com

Ulga rehabilitacyjna gdy samochód z kratką?

Nie jest samochodem osobowym samochód, który posiada homologację producenta wymaganą dla samochodów ciężarowych. Korzystanie z samochodu ciężarowego nie uprawnia natomiast do skorzystania w stosunku do niego z ulgi rehabilitacyjnej.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy stanowi, iż wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Na podstawie art. 26 ust. 7b wydatki, o których mowa powyżej podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7c wysokość wydatków na ww. cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.