Znak towarowy: amortyzacja wartości niematerialnej i prawnej

Przeczytaj także: Amortyzacja spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego

Przepisy określające wartość początkową, będącą podstawą amortyzacji, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych nakazują uwzględnić jedynie koszty nabycia. Stąd w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowany jest pogląd, że wytworzonych we własnym zakresie przez podatnika praw majątkowych nie można amortyzować podatkowo. Zgodnie z tym stanowiskiem amortyzacji podlegają wyłącznie te prawa majątkowe, które zostały nabyte w sposób pochodny, a nie pierwotny (np. wyroki WSA we Wrocławiu z 12.08.2010 r., I SA/Wr 606/10, WSA w Białymstoku z 20.04.2011, I SA/Bk 29/11).

Opisany powyżej pogląd wykształcił się na gruncie problematyki praw ochronnych na znaki towarowe. W szczególności przedmiotem sporu z organami podatkowymi były sytuacje, w których przedmiotem nabycia był znak towarowy w trakcie procedury rejestracyjnej. Podkreślenia wymaga bowiem fakt, że na gruncie przepisów prawa podatkowego amortyzacji podatkowej nie podlega sam przedmiot własności intelektualnej, tj. znak towarowy, ale prawo ochronne udzielone konstytutywną decyzją Urzędu Patentowego. W wyroku z dnia 16.03.2011 r., I SA/Bk 28/11, WSA w Białymstoku orzekł, że sytuacja, w której podatnik nabył w drodze aportu niezarejestrowany znak towarowy i dokonał po raz pierwszy rejestracji znaku towarowego w Urzędzie Patentowym nie daje podstaw prawnych do uznania, że wartość niematerialna i prawna została nabyta. W takim przypadku bowiem zdaniem sądu podatnik uzyska prawo ochronne na znak towarowy z chwilą wydania decyzji przez Urząd Patentowy, a zatem dojdzie do jego wytworzenia przez podatnika, co uniemożliwia jego amortyzację.

Odmienne stanowisko zajął jednak WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 13.09.2012 r. o sygn. I SA/Gl 1021/11, który przyznał prawo do amortyzacji znaku towarowego wniesionego aportem, w stosunku do którego prawo ochronne przyznane zostało dopiero po wniesieniu aportu. W uzasadnieniu podniesione zostały argumenty, że ustawodawca nie zakazał amortyzacji praw nabytych pierwotnie, a jedynie uniemożliwił amortyzację praw wytworzonych przez podatnika. Decydujące znaczenie miała okoliczność, że w rozstrzyganej przez sąd sprawie podatnik nie wytworzył znaku towarowego, a jedynie uzyskał prawo ochronne na ten znak. Takie stanowisko przeważa obecnie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Podobnie orzekły WSA w Rzeszowie w wyrokach z 25.10.2012 r., I SA/Rz 755/12 oraz z 15.11.2011 r. I SA/Rz 649/11 a także WSA w Poznaniu w wyroku z 28.06.2011 r. I SA/Po 210/11.

Przepisy dotyczące omawianej tematyki nie są precyzyjne. Niemniej należy uznać, że uzyskanie praw ochronnych po nabyciu od podmiotu trzeciego (w drodze sprzedaży lub aportu) prawa z rejestracji znaku towarowego, stanowi nabycie tych praw, a nie ich wytworzenie. W rezultacie uzyskane w drodze konstytutywnej decyzji Urzędu Patentowego prawo ochronne powinno podlegać amortyzacji. Z uwagi jednak na niejednolite stanowisko organów podatkowych w powyższym zakresie, w analogicznych sytuacjach, w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem podatkowym, warto rozważyć złożenie wniosku o interpretację indywidualną.