Opłata licencyjna to nie wartość niematerialna i prawna?

Przeczytaj także: Usługi od podmiotów powiązanych w wartości początkowej budynku

Podatnik, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji prawa podatkowego, jest komandytariuszem w spółce komandytowej. Komplementariusz – spółka z o.o. – udzielił spółce komandytowej licencji na użytkowanie znaku towarowego (słowno-graficznego). Spółka z o.o. i spółka komandytowa posługują się tym samym logo, w związku z czym strony postanowiły zawrzeć umowę związaną z użytkowaniem znaku towarowego. Ponadto strony wskazały, że licencja będzie udzielona odpłatnie na okres 5 lat, gdyż jest on równoważny z okresem budowania świadomości klientów o istnieniu marki przez spółkę z o.o. Wynagrodzenie za pierwszy rok użytkowania znaku towarowego ma formę mieszaną – część kwoty jest stała, druga część wynagrodzenia została powiązana z obrotem spółki komandytowej. W następnych latach wysokość wynagrodzenia będzie zależała wyłącznie od obrotu licencjobiorcy.

Licencja a przychody
Zdaniem wnioskodawcy koszt opłat licencyjnych, bez względu na sposób kalkulacji, powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, co wynika z faktu, że możliwość korzystania ze znaku przez spółkę komandytową przyczyniła się do generowania przychodów, gdyż dzięki znakowi towarowemu potencjalne podmioty gospodarcze mogły uznać spółkę komandytową jako firmę gwarantującą rzetelne dostawy oraz wysoką jakość produktów.

Z wnioskiem o interpretację wystąpił komandytariusz, gdyż spółki osobowe nie są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. W takim wypadku podatnikami są wspólnicy, w omawianej sytuacji podatnikami są spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako komplementariusz oraz wnioskodawca.

Wyrok sądu
Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) kosztem podatkowym są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne). Zdaniem sądu, samo wytworzenie lub zakup środka trwałego czy też prawa, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Kosztem takim będzie dopiero ekonomiczna utrata wartości w wyniku używania rzeczy lub prawa, którą ustala się poprzez amortyzację podatkową. Zgodnie z treścią art. 22b ust. 1 pkt 5 PIT amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przejęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. W opinii sądu umowa licencyjna może być traktowana jako wartość niematerialna i prawna w przypadku, gdy zawarta jest na okres dłuższy niż rok i będzie służyła prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. W związku z powyższym, co do zasady, wartości niematerialne i prawne rozliczane są poprzez odpisy amortyzacyjne, których podstawą jest wartość początkowa licencji, czyli jej wartość majątkowa w momencie przyjęcia do używania. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw. Ponadto, jeśli opłaty wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy przeniesienia innych praw majątkowych są uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. Jeżeli wynagrodzenie licencjodawcy ustalone jest wyłącznie w wysokości procentu od zysków, dane prawo nie będzie stanowić wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji. Jego wartość początkowa będzie stanowić zero, a zatem nie będzie podstawy, od której można by dokonywać odpisów amortyzacyjnych. W tym wypadku, całość kosztów poniesionych w związku z nabyciem licencji zostanie zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Reasumując sąd uznał, iż opłata stała płatna w pierwszym roku będzie stanowiła wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej, która będzie uwzględniona w kosztach uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne. Z drugiej strony część opłaty licencyjnej zależnej od obrotu licencjobiorcy, będzie zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w dacie poniesienia.


Piotr Świniarski, aplikant adwokacki, ITCI sp. z o.o.