Amortyzacja degresywna: ulepszenie środka trwałego

Przeczytaj także: Ulepszenie środka trwałego a amortyzacja degresywna

Amortyzacji dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych wg właściwej stawki oraz przyjętej przez podatnika metody amortyzacji. Zgodnie z art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody liniowej, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z metodą liniową. Metoda ta jest zwana metodą degresywną amortyzacji. Jak nietrudno zauważyć, przy stosowaniu tej metody wartość odpisów amortyzacyjnych spada z każdym rokiem.

Co się zaś tyczy ulepszenia, zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego zwiększają jego wartość początkową w miesiącu, w którym to ulepszenie nastąpiło i od tej nowej wartości początkowej, od miesiąca następującego po tym, w którym środek trwały został ulepszony, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Tak jest m.in. w przypadku amortyzacji metodą liniową.

Inaczej jednak będzie w przypadku amortyzacji degresywnej. Otóż opisany wyżej sposób postępowania będzie miał zastosowanie tylko wtedy, gdy ulepszenie nastąpi w pierwszym roku podatkowym używania środka trwałego. Natomiast w przypadku ulepszenia w latach następnych zmiana wartości początkowej w trakcie roku nie będzie możliwa. Jak bowiem wynika z przytoczonego wyżej art. 22k ust. 1, przy metodzie degresywnej wartość początkową środka trwałego na cele tej amortyzacji w drugim i kolejnych latach ustala się na początku roku. Nie jest możliwa jej zmiana w trakcie roku. W związku z tym ulepszenie środka trwałego amortyzowanego metodą degresywną np. w drugim roku jego amortyzacji, wywoła skutki w wysokości odpisów amortyzacyjnych dopiero od roku trzeciego.