Faktury (VAT) 2013: stare/nowe informacje

Przeczytaj także: Nowe nazwy faktur VAT w 2013 r. i zawarte na nich dane

Faktura VAT, faktura VAT-MP, faktura VAT marża – z takim nazewnictwem mogliśmy się spotkać przy fakturach wystawianych w stanie prawnym obowiązującym do końca roku 2012.

Od tego roku mamy samą „fakturę” – słowo „VAT” z nazwy zostało usunięte. Dodatkowo w przypadku, gdy fakturę wystawia mały podatnik rozliczający się metodą kasową, na fakturze takiej, obok samego wyrazu „faktura” musi znaleźć się także określenie „metoda kasowa” (przypomnijmy, wcześniej faktura taka winna się nazywać „Faktura VAT-MP”), zaś gdy mamy do czynienia ze sprzedażą w procedurze marży, na fakturze trzeba podać: „procedura marży dla biur podróży”, „procedura marży – towary używane”; „procedura marży – dzieła sztuki”, lub „procedura marży – przedmioty kolekcjonerskie i antyki”, w zależności od tego, z którą sprzedażą przewidzianą dla tej procedury mamy do czynienia.

W związku z opisanymi zmianami powstają wątpliwości, czy nazwa faktury określona jako „Faktura VAT” jest od tego roku błędna i będzie wymagała składania korekt, gdyż zgodnie z obowiązującymi przepisami dokument taki nazywa się jedynie fakturą? Idąc dalej czy stosowanie nadal nazewnictwa „Faktura VAT marża” czy też „Faktura VAT-MP” również jest błędne i może pociągać za sobą niemiłe konsekwencje, w tym finansowe?

Wątpliwości w tym zakresie rozwiewa opracowana przez Ministerstwo Finansów i zamieszczona na stronie tego resortu broszura informacyjna opisująca zmiany dotyczące fakturowania, które wystąpiły z początkiem roku.

Otóż resort wskazał, że podatnicy, którzy w starym stanie prawnym oznaczają faktury wyrazami „faktura VAT” nadal będą to mogli to czynić w nowym stanie prawnym (czyli od 01 stycznia 2013 r.). Dodatkowo należy zauważyć, że na nowych fakturach podatnicy mogą podawać także inne dane, które nie są wymagane jako obowiązkowe.

Zachować można także oznaczenia faktur VAT-MP czy też faktur VAT marża. W tych przypadkach trzeba jednak zadbać, aby na fakturach znalazły się nowe oznaczenia, o których mowa była wyżej (czyli np. „procedura marży – towary używane”, czy „metoda kasowa”).

Inna zmiana budząca wątpliwości dotyczy danych identyfikujących sprzedawcę i nabywcę, które winny się znaleźć na fakturze.
Przypomnijmy, że zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do końca grudnia 2012 r., na fakturze winny się znaleźć imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone> sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.

Z kolei zgodnie z przepisami obecnie obowiązującymi, faktura winna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. W obecnym stanie prawnym nic się zatem nie mówi o nazwach skróconych. Rodzi się w związku z tym pytanie, czy na fakturze takiej należy podawać pełne nazwy stron transakcji, np. Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe Jan Kowalski, czy też wystarczające jest wskazanie samego PHU Jan Kowalski, czyli nazwy skróconej?

Problem ten również został zauważony w przytoczonej wyżej broszurze Ministerstwa Finansów. Otóż resort wskazał w nim, że podatnicy będący osobami fizycznymi na fakturze winni podawać imię i nazwisko, jako że te dane są dla nich danymi identyfikacyjnymi. Można przy tym oprócz nich podać nazwę lub nazwę skróconą firmy.
Co się z kolei tyczy podatników niebędących osobami fizycznymi, danymi identyfikacyjnymi są przede wszystkim nazwa pełna oraz nazwa skrócona. Na fakturze należy podać co najmniej jedną z nich albo też obie.