Leasing finansowy samochodu osobowego a koszty firmy

Przeczytaj także: Leasing operacyjny i finansowy - jak rozliczać każdy z nich?

Podatnik, który wziął w leasing finansowy jakiś składnik majątku, ustala jego wartość początkową i dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Z tytułu takiego leasingu płaci finansującemu raty, na które składa się część kapitałowa i odsetkowa. Przypomnijmy, że aby umowa leasingu mogła zostać uznaną za umowę leasingu kapitałowego (finansowego) musi spełniać następujące warunki (art. 23f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej updof):

1. musi zostać zawarta na czas oznaczony
2. suma ustalonych w takiej umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, musi odpowiadać co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych
3. z jej postanowień winno wynikać, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie trwania umowy dokonuje korzystający

Zgodnie z przytoczonym przepisem, jeżeli dana umowa spełnia warunki uznania jej za umowę leasingu finansowego, do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się tutaj opłat leasingowych w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środka trwałego, a więc jego części kapitałowej. Kosztem jest jedynie część odsetkowa takiej raty. Oczywiście kosztem takim będą również dokonywane odpisy amortyzacyjne od takiego składnika majątku (jako że to korzystający ma prawo do jego amortyzacji) oraz inne wydatki związane z samą eksploatacją przedmiotu leasingu (czyli np. remonty, paliwo, konserwację, czy też opłacane przez korzystającego ubezpieczenia).

Ustawodawca nie przewidział tutaj szczególnego sposobu ustalania wartości początkowej takiego składnika majątku jak też szczególnych zasad jego amortyzacji. Nie przewidział on także wyłączeń dla ograniczeń w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych występujących przy innych składnikach majątku.

Jedno takie ograniczenie zostało zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 4 updof i dotyczy samochodów osobowych. Otóż zgodnie z tym przepisem nie są podatkowymi kosztami uzyskania przychodu odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywane na zasadach określonych w ustawie, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Drugie ograniczenie, także stricte związane z samochodami osobowymi, znalazło się w art. 23 ust. 1 pkt 47 updof. Mówi ono, że kosztem uzyskania przychodu nie są składki na ubezpieczenie takich pojazdów w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Przeliczenia na złote polskie dokonuje się tutaj wg kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia. Co ważne, wskazane ograniczenie odnosi się jedynie do składki auto casco, jako że tylko jej wysokość jest uzależniona od wartości przedmiotu ubezpieczenia.

Obydwa te ograniczenia mają zastosowanie do samochodów w leasingu finansowym. Warto przy tym pamiętać, że w stosunku do części odsetkowej raty leasingowej, nawet gdy przedmiotem umowy jest samochód osobowy, ustawodawca nie przewidział żadnych ograniczeń dotyczących zaliczania wydatków związanych z zapłatą takich odsetek do kosztów uzyskania przychodu. Oczywiście konieczne tutaj jest spełnienie ogólnej definicji kosztu zawartej w art. 22 ust. 1 updof.