Impreza integracyjna bez podatku dochodowego?

Przeczytaj także: Impreza integracyjna: sprzeczne stanowiska

Faktyczne otrzymanie jednak ważne
Problem ten istnieje jednak cały czas. Wojewódzkie sądy administracyjne w późniejszych orzeczeniach wracają bowiem do wcześniej wypracowanej linii orzeczniczej (np. wyrok WSA w Gdańsku z 16.05.2012 r., sygn. akt I SA/Gd 293/12 (nieprawomocny), wyrok WSA w Łodzi z 2.03.2012 r., sygn. akt I SA/Łd 41/12). Co prawda nie ma jeszcze w tej kwestii wydanego kolejnego wyroku NSA i nie jest pewne czy sąd wyższej instancji podzieli poglądy wyrażane przez sądy wojewódzkie, czy podtrzyma stanowisko przedstawione w przywołanym wyroku styczniowym, jednak jest to jakieś światełko w tunelu.

„Nie jest zatem poprawne w świetle przytoczonych przepisów stanowisko organu, że w sytuacji wskazanej przez skarżącą opodatkowaniu podlega prawo do korzystania ze świadczeń bez względu na to czy pracownik ze świadczenia skorzystał. W przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania (wartość otrzymanego świadczenia, a nie możliwość skorzystania ze świadczenia). Należy stwierdzić, że o przychodzie pracownika można mówić wyłącznie w takiej sytuacji, gdy korzysta on z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe jest ustalenie wartości tego świadczenia według metod określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; natomiast gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika (jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie), gdzie wysokość ponoszonych wydatków nie może być przypisana do konkretnego pracownika bez względu na to, czy skorzystał on z poczęstunku bądź innych atrakcji czy też nie (ewentualnie w jakim zakresie to nastąpiło), brak jest podstaw do ustalenia przychodu z tytułu świadczeń nieodpłatnych w związku z organizacją przez pracodawcę imprezy integracyjnej.” – ww. wyrok WSA w Gdańsku z 16.05.br.

Nie pobierzesz odpowiesz za przestępstwo skarbowe
Sprawa jest jednak poważna, gdyż w tym przypadku przedsiębiorcom grozi odpowiedzialność za przestępstwo skarbowe (inaczej niż w przypadku np. niewpłacania własnego podatku; wtedy bez względu na kwotę uszczuplenia grozi tylko odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe). Pracodawca jest bowiem płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i to na nim spoczywa obowiązek ustalenia wysokości podatku, jaki należy się fiskusowi od wypłacanych przez niego wynagrodzeń pracownikom i wpłacenia go. Organizując imprezę integracyjną warto więc wyprzedzić działania fiskusa i wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Trzeba jednocześnie liczyć się uzyskaniem niekorzystnej interpretacji i koniecznością złożenia skargi do sądu administracyjnego. Warto jednak zrobić to na tym etapie, niż przechodzić drogę sądową po ewentualnej kontroli podatkowej.

---

Przestępstwo skarbowe polegające na niepobraniu podatku albo pobraniu go w niższej wysokości zagrożone jest karą grzywny, a nawet karą pozbawienia wolności. Karę wymierza sąd. W przypadku grzywny określa on zarówno liczbę stawek dziennych (maksymalnie 720), jak również wysokość stawki (najniższa to 50 zł, a najwyższa 20 tys. zł). Ale uwaga! Tak surowa odpowiedzialność grozi tylko przy naprawdę znacznych kwotach niepobranego podatku. Gdy jest on tzw. „małej wartości”, tzn. do 300 tys. zł, grozi już tylko kara grzywny, przy czym jej wysokość będzie uzależniona między innymi od wysokości uszczuplonego podatku. Sąd weźmie pod uwagę także inne okoliczności popełnionego czynu, np. co spowodowało takie postępowanie, a także nasze stosunki majątkowe i rodzinne oraz dochody i możliwości zarobkowe.

Natomiast jeżeli kwota niepobranego podatku nie przekracza ustawowego progu (czyli w 2012 r. 7,5 tys. zł), pracodawca może odpowiadać tylko za wykroczenie skarbowe. Najniższa kara grzywny za wykroczenie to 150 zł, a najwyższa to 30 tys. złotych.

---

Katarzyna Rola-Stężycka, Tax Care