Odliczenie VAT gdy budynek usługowo-mieszkalny

Przeczytaj także: Odliczenie VAT gdy aport nieruchomości

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca chce wybudować budynek usługowy z częścią mieszkalną. Prace budowlane zostaną zlecone zewnętrznej firmie. Wykonawca doprowadzi budynek do stanu surowego zamkniętego. Udział procentowy powierzchni niemieszkalnej budynku jest większy od powierzchni mieszkalnej i wynosi: 56,23% część niemieszkalna oraz 43,77% część mieszkalna. Zgodnie z umową roboty budowlane będą dotyczyć odrębnie części mieszkalnej i niemieszkalnej. W stosunku do tej inwestycji wnioskodawca jest w stanie przyporządkować wydatki do konkretnych części budynku, tj. okna, ogrzewanie, wentylację, media, które są osobno zaprojektowane i dadzą się podzielić. Stanu surowego otwartego nie jest on w stanie przyporządkować do konkretnych części budynku. Cały budynek ma wspólny fundament, strop między parterem a piętrem, wspólny dach z ocieleniem, ściany. Wnioskodawca zadał pytanie, czy jest możliwe odliczenie kwoty podatku VAT w zakresie planowanej inwestycji proporcjonalnie do udziału procentowego powierzchni? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Ruff - Fotolia.com

Odliczenie VAT gdy budynek usługowo-mieszkalny

W odniesieniu do wydatków, które wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować do części usługowej budynku, będzie on miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
a. z tytułu nabycia towarów i usług,
b. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
c. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.