Sprzedaż ratalna w podatku VAT

Przeczytaj także: Oszustwa podatkowe nie pozbawiają prawa do korygowania VAT

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka sprzedaje suplementy diety, jej klientami są głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej na terytorium Polski. Dostawy towarów następują a pośrednictwem poczty polskiej. Płatności natomiast następują na rachunek bankowy spółki po otrzymaniu towaru przez nabywcę. Płatności następują jednorazowo dla standardowych przesyłek, bądź w ratach dla przesyłek z 6 i 12 miesięcznymi zapasami suplementu. Spółka prowadzi ewidencję i posiada inne dowody, z których jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie dostawy dotyczyła dana zapłata. Zadano pytanie, jak w przypadku sprzedaży ratalnej należy określić moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 t.j.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stwierdzenie, że dana czynność jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz że czynność ta jest wykonywana przez podatnika tego podatku, rodzi konieczność określenia, w którym momencie powstaje obowiązek podatkowy z tym związany.

W art. 19 ust. 1 ustawy stwierdza się, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Powyższa zasada ogólna stanowi jednocześnie, że obowiązuje z zastrzeżeniem kolejnych przepisów ustawy. Wyjątki od zasady wskazanej w art. 19 ust. 1 ustawy można podzielić na kilka grup, m.in. wyjątki związane ze szczególnym charakterem dostawy, takim jak dostawa wysyłkowa zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy lub usługi (art. 19 ust. 13 oraz 18 ustawy), czy wyjątki związane z otrzymaniem zapłaty przed powstaniem obowiązku podatkowego w związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu (art. 19 ust. 11, 12 oraz 15 ustawy).

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Benjamin Haas - Fotolia.com

Przesyłka

Dla dostawy towarów na rzecz polskich osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, dokonywanej w Polsce, gdzie płatność za towar następuje w systemie ratalnym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru nabywcy

Moment wydania towaru lub wykonanie usługi jako moment powstania obowiązku podatkowego ma znaczenie ograniczone o tyle, że przepisy ustawy VAT przewidują od niej wiele wyjątków. Niemniej jednak, w przypadku dostaw towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a więc w przypadkach gdy podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktury, obowiązek podatkowy powstanie właśnie w tym momencie. (…)

Przepis artykułu 62 pkt 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej VAT, stwierdza, iż podatek staje się "wymagalny", gdy organ podatkowy staje się z mocy prawa uprawniony do żądania zapłaty podatku od osoby zobowiązanej do jego uiszczenia, nawet jeśli termin płatności może zostać odroczony.

Zapisy Dyrektywy 112 wskazują jednoznacznie, iż zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce w momencie, w którym towary zostaną dostarczone lub usługi zostaną wykonane. Biorąc pod uwagę fakt, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, prawo wspólnotowe wiąże powstanie obowiązku podatkowego z przeniesieniem ekonomicznego władztwa nad towarami.

Art. 64 ust. 1 Dyrektywy, stwierdza, że w przypadku transakcji związanych z wpłatą zaliczki lub płatnością rat (...) świadczenie usług, uważa się za dokonane z upływem terminów, których te zaliczki lub płatności dotyczą. Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu, powołując się na zapis w art. 64 ust. 1 Dyrektywy, stoi na stanowisku, iż obowiązek podatkowy powinien powstawać osobno dla każdej raty w momencie upływu terminu płatności.

Przepis ten wprowadza szczególne zasady ustalania obowiązku podatkowego w przypadku niektórych świadczeń o charakterze ciągłym lub okresowym, co w praktyce oznacza, iż podatnicy zawierają umowy, w ramach których świadczenia wykonywane są w sposób ciągły, przez nieoznaczony z góry czas. Zasady te nie dotyczą jednak dostawy towarów na warunkach odroczonej płatności, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. b) Dyrektywy. Oznacza to, że w takim przypadku zastosowanie będą miały zasady ogólne, zgodnie z którymi obowiązek podatkowy powstaje z chwila dostarczenia towarów.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że towary sprzedawane są polskim osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, a towar trafia do nabywcy w systemie wysyłkowym. W ocenie tut. Organu, wysyłanie towarów przez Wnioskodawcę spełnia przesłankę z art. 7 ustawy, tj. doszło do rozporządzenia towarem jak właściciel, gdyż nastąpiło faktyczne wydanie rzeczy odbiorcy.

Wnioskodawca nie wskazuje jednocześnie, aby realizowane dostawy towarów były dostarczane w sposób ciągły do jednego klienta. Zatem nie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z dostawami o charakterze ciągłym, a tym samym nie znajduje zastosowania art. 64 ust. 1 Dyrektywy, na który powołuje się Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu.

Reasumując, należy stwierdzić, że dla dostawy towarów na rzecz polskich osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, dokonywanej przez Wnioskodawcę z terytorium kraju, gdzie płatność za towar następuje w systemie ratalnym, obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wydania towaru nabywcy.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów