Nieujawnienie źródła przychodów = 75% stawka podatku?

Przeczytaj także: 75-proc. podatek PIT?

Przychody z nieujawnionych źródeł zostały zdefiniowane w art. 20 ust. 3 ustawy o PIT. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się poprzez oszacowanie. Mianowicie wartość tę ustala się na podstawie wydatków poniesionych przez podatnika w trakcie roku, w odniesieniu do wartości zgromadzonego w tym czasie mienia, pod warunkiem, że wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w majątku, pochodzącym z przychodów uzyskanych przed poniesieniem tych wydatków, które zostały już opodatkowane lub też podlegają zwolnieniu z konieczności odprowadzenia od nich podatku.

Przesłanki do wszczęcia postępowania
Istotnym wydaje się fakt, że ewentualna konieczność uregulowania dodatkowego obciążenia podatkowego o charakterze sankcyjnym wynika z przeprowadzonego postępowania kontrolnego lub nawet podatkowego. Warto jednak zauważyć, że działania te wszczyna się wyłącznie w przypadku, gdy organ podatkowy uzyska informacje, iż poniesione przez podatnika wydatki nie znajdują pokrycia w opodatkowanych lub wolnych od podatku przychodach. Uwaga! Pokrycie wydatków np. na samochód z opodatkowanych pieniędzy nie wystarczy do obrony, gdy w ujawnionych dochodach nie uda się już zmieścić wydatków potrzebnych na codzienne funkcjonowanie.

Stawka sankcyjna to aż 75% dochodu!
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości związanych z zatajeniem uzyskanych dochodów, podatnik zostanie obciążony koniecznością zapłaty podatku przy zastosowaniu stawki … 75%. Jest to najwyższa stawka przewidziana przepisami prawa podatkowego.
Linia obrony w razie wszczęcia postępowania
W razie wszczęcia postępowania kontrolnego lub też podatkowego, nieopłacalnym jest przerzucenie na organ podatkowy całego ciężaru dowodowego, gdyż może się to skończyć wydaniem negatywnej dla podatnika decyzji.

Jedyną możliwością pozwalającą na uniknięcie obciążenia tak wysokim podatkiem jest wykazanie, iż poniesione wydatki posiadają pokrycie w przychodach lub posiadanych przez podatnika zasobach majątkowych. Można zatem stwierdzić, że to w interesie podatnika leży przedstawienie stosownej dokumentacji, jak również innych dowodów, potwierdzających, iż nie zataił on posiadanych źródeł przychodów. Ponadto istotnym wydaje się fakt, że organ podatkowy nie ma prawa odmówić przeprowadzenia dowodu powoływanego przez podatnika, chociażby podatnik tylko uprawdopodobnił źródło przychodu lub dochodu z którego poniósł wydatki. Fiskus ustalając, czy wydatki znajdują pokrycie w ujawnionych przychodach, musi wziąć pod uwagę także te źródła, z których pochodzą środki finansowe, które nie są opodatkowane podatkiem dochodowym np. przychody z gospodarki leśnej, przychód w postaci otrzymanego spadku czy z pożyczki, jak również przychody pochodzące z czynności niemogących być przedmiotem skutecznej umowy.

---

„Przez czynności niemogące być przedmiotem prawnie skutecznej umowy należy rozumieć przede wszystkim te czynności, które są przez prawo zakazane. Nie można się bowiem skutecznie zobowiązać do czynności, która wyraźnie jest zakazana przez prawo. Będą to np. takie czynności, jak stręczycielstwo, podjęcie się popełnienia przestępstwa, przemyt, handel narkotykami, łapówkarstwo, płatna protekcja.” - Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2010 r.

---

Elżbieta Węcławik, Adam Bujalski