Zeznanie roczne PIT 2011: o czym pamiętać?

Przeczytaj także: Dochody dziecka w rozliczeniu PIT za 2011 rodziców

1 wybór identyfikatora podatkowego
Do 30 kwietnia 2012 r. trzeba złożyć następujące zeznania za 2011 r.: PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38, PIT-39. Nie wolno zapomnieć o załącznikach, np. PIT/O w przypadku korzystania z odliczeń od dochodu (przychodu lub podatku). Stanowią one integralną część rozliczenia. Tylko z wymaganymi załącznikami zeznanie jest kompletne.

Nowością w rozliczeniach składanych w tym roku jest konieczność operowania odpowiednim identyfikatorem podatkowym. W formularzach trzeba podać albo NIP, albo PESEL. Numer PESEL wpisują osoby, które są objęte rejestrem PESEL, nie prowadzą działalności gospodarczej, nie są zarejestrowane jako podatnicy VAT, nie są płatnikami podatków lub składek ZUS.

Pozostali podają NIP. NIP w zeznaniu muszą również wpisać osoby, które w ubiegłym roku miały zawieszoną działalność gospodarczą. Tak samo postępują ci, którzy prowadzili własne firmy, ale zamknęli je w poprzednim lub bieżącym roku. Dokumenty podatkowe dotyczące działalności gospodarczej trzeba - zgodnie z wytycznymi resortu finansów - opatrywać identyfikatorem podatkowym, którym dana osoba posługiwała się jako przedsiębiorca. Nie ma znaczenia, że w dniu ich sporządzania firma już nie istnieje.

2 adres zamieszkania w zeznaniu
Zeznanie składa się co do zasady w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania w ostatnim dniu roku podatkowego, którego ono dotyczy. W przypadku PIT za 2011 r. należy więc wziąć pod uwagę adres zamieszkania z 31 grudnia 2011 r.

Ważne są jednak dwa zastrzeżenia. Jeżeli zamieszkanie na terytorium Polski ustało przed ostatnim dniem roku podatkowego, właściwość urzędu skarbowego ustala się według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium. Natomiast osoby, które nie mają w Polsce miejsca zamieszkania, a podlegają obowiązkowi podatkowemu od dochodów (przychodów) osiąganych na jej terytorium, zeznanie składają w urzędzie skarbowym właściwym w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
Podatnicy, którzy w tym roku przeprowadzili się i podlegają pod inny niż dotychczas urząd skarbowy, powinni pamiętać o następującej kwestii. PIT za 2011 r. składają w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania na ostatni dzień 2011 r. Wpisują w nim jednak swój aktualny adres. Osoby, których identyfikatorem podatkowym jest numer PESEL, nie składają już dodatkowo zgłoszenia aktualizacyjnego. Podanie nowego adresu w zeznaniu rocznym uznaje się za dokonanie aktualizacji. Podatnicy identyfikowani za pomocą NIP muszą natomiast nowy adres zamieszkania dodatkowo zgłosić na odrębnym formularzu. W zależności od swojego statusu podatkowo-ewidencyjnego posługują się NIP-7 albo CEIDG-1. NIP-7 należy złożyć w urzędzie skarbowym lub przesłać na jego adres. CEIDG-1 przesyła się do Centralnej Ewidencji. Na dokonanie aktualizacji jest 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

3 decyzja o formie zwrotu nadpłaty
Wielu osobom, które muszą rozliczyć się z tytułu podatku dochodowego za 2011 r., przysługuje nadpłata. Może być ona przelana na konto bankowe, zwrócona przekazem pocztowym albo wypłacona w kasie.

Nie każdy ma jednak możliwość wyboru formy zwrotu nadpłaty. Osobom zobowiązanym do posiadania rachunku bankowego pieniądze zostaną przelane na wskazane konto. Do tej kategorii podatników należą prowadzący działalność gospodarczą zobowiązani do prowadzenia księgi podatkowej (z wyjątkiem mikroprzedsiębiorców). Pozostałe osoby mogą zdecydować, w jaki sposób otrzymają nadwyżkę podatku dochodowego.

Nadpłata, której wysokość nie przekracza 8,80 zł, a podatnik wystąpi o jej zwrot, jest zwracana wyłącznie w kasie.

Każda z dostępnych form zwrotu nadpłaty ma plusy i minusy. Ten, kto chce otrzymać pieniądze przekazem pocztowym, pokrywa związane z tym wydatki. Nadpłata jest pomniejszana o opłatę pobieraną przez Pocztę Polską. Wynosi ona obecnie 1% od kwoty przekazu + 5,20 zł. Chcąc otrzymać nadpłatę w kasie, trzeba osobiście udać się po nią w wyznaczonym dniu. Aby natomiast urząd skarbowy zwrócił pieniądze przelewem, musi znać aktualny numer osobistego rachunku bankowego podatnika. Jeżeli nie był on do tej pory podawany albo się zmienił, trzeba złożyć dodatkowy formularz. W zależności od statusu podatkowo-ewidencyjnego podatnika informacje o koncie podaje się na druku ZAP-3, NIP-7 albo CEIDG-1. Żaden z nich nie jest załącznikiem do zeznania. Nie można ich również przesłać w formie elektronicznej.

Osoby, którym przysługuje prawo wyboru formy zwrotu nadpłaty, powinny poinformować urząd skarbowy o swojej decyzji. Dyspozycję można zawrzeć w zeznaniu, w części przeznaczonej na podanie informacji uzupełniających. Jest to poz. 305 w PIT-36, poz. 108 - PIT-36L, poz. 126 - PIT-37, poz. 61 - PIT-38, poz. 54 - PIT-39.

4 sposoby złożenia zeznania
Podatnik, który złoży zeznanie z opóźnieniem, naraża się na sankcje karne skarbowe. Warto więc wiedzieć, co zrobić, aby dotrzymać terminu.

150 - 3.000 zł - mandat karny za niezłożenie zeznania w terminie.

Zeznanie można zanieść do urzędu skarbowego. Niekoniecznie jednak trzeba je zdać w biurze podawczym. W wielu placówkach ustawione są tzw. skarbomaty - urządzenia do przyjmowania wybranych dokumentów podatkowych. Takie urządzenia znajdują się również w niektórych urzędach dzielnicy, gminy czy miasta.