Plac i ogrodzenie jako środki trwałe

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Rozpatrzmy następującą sytuację: Przedsiębiorca kupił grunt. W pierwszej kolejności teren ogrodził oraz utwardził tworząc plac dla swoich maszyn (każda z tych inwestycji kosztowała więcej aniżeli 3 500 zł). Za kilka lat docelowo stanie tutaj hala produkcyjno-magazynowa, a po jej wybudowaniu także budynek biurowy. Jak w takiej sytuacji rozliczyć wydatki poniesione bieżąco na wykonanie ogrodzenia oraz placu, które zostały oddane do używania? Czy uznać je za środki trwałe i amortyzować?

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane środkami trwałymi. Niewątpliwie zarówno plac wybudowany na nabytym gruncie, jak i ogrodzenie, wskazane wyżej warunki spełniają. Co za tym idzie należy je zaliczyć do środków trwałych i amortyzować.

Wskazana ustawa zawiera także załącznik, w którym wskazuje stawki amortyzacji dla poszczególnych składników majątku. Zabrakło w niej jednak szczegółowych regulacji, jak je klasyfikować. Z pomocą przychodzi nam w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT).

Niestety wskazane w przykładzie plac jak i ogrodzenie, nie zostały przez ustawodawcę wprost w KŚT wymienione. Znalazły się tutaj jednak pod symbolem 291 pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane i zdaniem autora należy tu umieścić zarówno wybudowany plac jak i ogrodzenie (które stanowią budowle). Dla obiektów inżynierii lądowej i wodnej ustawodawca przewidział stawkę amortyzacji w wysokości 4,5% rocznie.
Budowlą, zgodnie z ustawą prawo budowlane (niestety także i tej definicji nie znajdziemy w ustawach podatkowych jak i przytoczonym rozporządzeniu), jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Warto w tym miejscu podkreślić, że niekiedy wartość parkingów, placu, dojazdu, ścieżek czy też ogrodzenia zwiększa wartość początkową budynku, który te otaczają. Zgodnie bowiem z objaśnieniami do KŚT, dotyczącymi grupy 1 (budynki i lokale), w skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się także obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp.
Natomiast obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

W naszym przypadku jednakże budynek obecnie nie istnieje, a jedynie jest planowana jego budowa w przyszłości. Ponadto powstać mogą dwa różne budynki a nie jeden. Co za tym idzie, zarówno wybudowany plac jak i ogrodzenie, należy uznać za odrębne środki trwałe.