Garaż w budynku mieszkalnym a podatek od nieruchomości

Przeczytaj także: Stadion piłkarski a podatek od nieruchomości

Już z brzmienia powyższego przepisu wynika wprost, że celem ustawodawcy było opodatkowanie budynku mieszkalnego lub jego części jako takiego, nie natomiast dążenie do ustalania charakteru poszczególnych lokali znajdujących się w budynku i od tego uzależnianie stawki opodatkowania. Określenie „mieszkalny” odnosi się bowiem do rodzaju budynku, nie zaś do funkcji poszczególnych lokali i powinno wynikać z kwalifikacji dokonanej na podstawie przepisów budowlanych, a w szczególności z przepisu art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, w myśl którego podstawę wymiaru podatków i świadczeń stanową dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie natomiast z rozporządzeniami w sprawie ewidencji gruntów i budynków, pod pojęciem budynku mieszkalnego rozumieć należy obiekt budowlany, którego co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkaniowe.

Organy podatkowe i sądy administracyjne dotychczas prezentowały jednak odmienne poglądy, wskazując, że budynek i część budynku to dwa oddzielne przedmioty opodatkowania. Ich zdaniem, przez część budynku rozumieć powinno się wyodrębniony lokal w budynku, który może mieć charakter mieszkalny lub inny niż mieszkalny, co należy ustalić na podstawie faktycznego przeznaczenia i używania danej części budynku. Na tej podstawie organy podatkowe i sądy administracyjne odmawiały stosowania do garaży wyodrębnionych w budynkach mieszkalnych stawki podatku właściwej dla budynków mieszkalnych, podkreślając, że nie sposób uznać, że garaż może być przeznaczony do celów mieszkalnych.

Poglądy te zakwestionował jednak Naczelny Sąd Administracyjny w aktualnym wyroku z dnia 12 października 2011 r., sygn. II FSK 733/11., wskazując, że „garaż, jako pomieszczenie o innym przeznaczeniu aniżeli mieszkalne, jeżeli stanowi część budynku mieszkalnego – jako ta część podlega opodatkowaniu”. Sąd zauważył, że nie można mówić o dwóch przedmiotach opodatkowania, tj. budynku i jego części. W przypadku gdy w budynku mieszkalnym wyodrębniony jest garaż, to powinien on podlegać opodatkowaniu właśnie jako „część budynku mieszkalnego”, stawką podatkową właściwą dla części budynku mieszkalnego. W dalszej części uzasadnienia wyroku Sąd wskazał dodatkowo, że wykorzystywanie garażu, jako części budynku mieszkalnego, wiąże się z mieszkaniową funkcją budynku i znajdujących się w tym budynku lokali. Pomaga on bowiem zaspokoić potrzeby mieszkaniowe osób, które w budynku mieszkają. Przechowywane w garażu pojazdy służą bowiem przykładowo dojazdowi do miejsca zamieszkania, dostarczania do niego przedmiotów niezbędnych do aktywności życiowej mieszkańców.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego jest niezwykle korzystny dla podatników posiadających garaże w budynkach mieszkalnych. W tym przypadku do opodatkowania takiego garażu podatkiem od nieruchomości znajdzie bowiem zastosowanie stawka właściwa dla budynków mieszkalnych, a więc znacząco niższa niż dla budynków pozostałych. Wskazać jednak należy, że wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego nie jest wiążący dla organów podatkowych, a zatem mogą one nadal kontynuować niekorzystną dla podatników praktykę ustalania stawki podatku dla garaży jak dla budynków pozostałych. Wykładnia zaprezentowana przez Naczelny Sąd Administracyjny w powyższym wyroku może stanowić jednak skuteczny argument w sporze z organami podatkowymi, a w konsekwencji doprowadzić do wydania korzystnej dla podatników decyzji w postępowaniu podatkowym.