Środki trwałe: remont a ulepszenie

Przeczytaj także: Fiskus daje ulgi podatkowe i pozbawia do nich prawa

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca wskazał, że jest wspólnikiem spółki jawnej, zajmującej się m.in. wynajmem lokali. Spółka ta jest właścicielem lokalu mieszkalnego, który częściowo jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej (w tym pełni rolę siedziby spółki), a częściowo wynajmowany na cele mieszkalne osobie fizycznej. Posiada ona także inne nieruchomości zabudowane służące najmowi. W związku z ich intensywnym użytkowaniem, konieczne jest przeprowadzanie w nich bieżących oraz generalnych remontów. Dokonywane są m.in. wymiany podłóg, przebudowy ścian działowych, przebudowy łazienek, układania na nowo glazury w łazienkach oraz sanitariatach, wymiany armatury sanitarnej, wymiany kabin natryskowych i muszli klozetowych oraz umywalek, wymiany grzejników, wymiany drzwi wewnętrznych i drzwi zewnętrznych, wymiany stolarki okiennej, przemalowania ścian i wytapetowania niektórych pomieszczeń. Powyższe wydatki nie są związane z adaptacją pomieszczeń oraz zmianą ich przeznaczenia. Spółka jest obowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zadano pytanie, czy wydatki na powyższe prace budowlane, które miały miejsce w roku 2010 i latach następnych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu tego roku i lat następnych? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy jeżeli środki trwałe ulegają ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z przepisu tego wynika jednoznacznie, że istotnym dla oceny robót jako ulepszenia jest porównanie stanu obiektu przed przeprowadzeniem robót budowlanych, rodzaju robót i stanu obiektu po ich dokonaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podjęte działania przez spółkę jawną, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, nie polegały na odtworzeniu stanu pierwotnego budynków i lokali stanowiących środki trwałe. Zostały bowiem przebudowane m.in. ściany działowe i przebudowane łazienki, a zatem całość poniesionych nakładów powoduje wzrost wartości użytkowej opisanych we wniosku lokali. W związku z powyższym ponoszone wydatki opisane we wniosku stanowią podstawę do zwiększenia wartości początkowej środka trwałego o wartość wydatków poniesionych na jego ulepszenie, co z kolei nie pozwala na zaliczenie tych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych m.in. w wyroku NSA z dnia 21 listopada 2001 r. sygn. akt I SA/Gd 829/99, wyroku NSA z dnia 27 listopada 2003 r. sygn. akt I SA/Wr 1741/01. W wyrokach tych Sąd wskazał m.in., iż „(...)dla uznania, że w danej sprawie mamy do czynienia z ulepszeniem, wystarczy stwierdzenie, że występuje chociażby jeden z elementów ulepszenia (przebudowa jako istotna zmiana struktury wewnętrznej obiektu już istniejącego bez zwiększenia powierzchni i kubatury, rozbudowa jako zwiększenie powierzchni/kubatury, rekonstrukcja jako ponowna budowa obiektu w rozumieniu odtworzenia obiektu, adaptacja jako przystosowanie obiektu do nowej funkcji, której do tej pory nie spełniał, modernizacja jako unowocześnianie w rozumieniu wyposażania obiektu o nowe elementy składowe).”.

Biorąc pod uwagę, iż zarówno „przebudowa”, jak i „adaptacja” czy „modernizacja” środka trwałego mieszczą się w zakresie pojęcia „ulepszenie środka trwałego” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to - jeżeli suma wydatków poniesionych w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - uznać należy, że o wartość wydatków poniesionych na jego ulepszenie wzrasta wartość początkowa środka trwałego. Natomiast wydatki te - zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy - nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy, będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów