Czasowe nieużywanie środka trwałego a amortyzacja

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Rozpatrzmy następującą sytuację: Przedsiębiorca wybudował nową halę produkcyjną. Zostaną do niej przeniesione maszyny i urządzenia (stanowiące jego środki trwałe) z dotychczasowych wynajmowanych pomieszczeń. Niestety proces przeniesienia środków trwałych do nowego budynku zajmie kilka miesięcy. W tym czasie zostaną one zdemontowane, spakowane, przemieszczone do nowej hali, a następnie w niej rozmieszczone i uruchomione. Na czas przeprowadzki, z uwagi na czynności wskazane w zdaniu poprzednim, te składniki majątku nie będą mogły być używane. Czy w takiej sytuacji należy zaprzestać ich amortyzacji?

Art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) mówi, że amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. maszyny i urządzenia o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się natomiast od wartości początkowej środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (art. 22h ust. 1 pkt 1 updof).

Ustawodawca wskazał także wprost, kiedy środki trwałe nie podlegają amortyzacji. Jedna z takich sytuacji, określona w art. 22c pkt 5 updof mówi, że amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane. W tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność.

W naszym przypadku składniki majątku przez pewien okres czasu zostaną wyłączone z używania, jednakże nie na skutek zawieszenia działalności ani też jej zaprzestania. Wskazane w przytoczonym art. 22c pkt 5 updof przesłanki zatem nie są spełnione. Nie występuje tutaj także żadna inna sytuacja, z którą to przepisy ustawy o podatku dochodowym wiążą konieczność przerwania tudzież zakończenia amortyzacji.

Podobnie wypowiadają się także organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 7 marca 2011 r., nr ILPB4/423-343/10-2/MC uznał, że przez zaprzestanie działalności należy rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, skutkiem czego dane składniki majątku przestaną być używane. Powyższego z całą pewnością nie spełnia czasowe zaprzestanie wykorzystywania danych środków trwałych, które jest związane z ich przeniesieniem. W związku z tym w stosunku do tych składników majątku amortyzację należy kontynuować.

Wprawdzie w przytoczonej interpretacji organ podatkowy odnosił się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże w tym zakresie są one tożsame z przepisami updof.

Konkludując przedsiębiorca z naszego przykładu winien kontynuować dokonywanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych czasowo wyłączonych z użytkowania spowodowanego ich przeniesieniem do nowej hali produkcyjnej. Odpisy te oczywiście będą odnoszone w ciężar kosztów w taki sam sposób, jak miało to miejsce przed ich czasowym wyłączeniem z używania.