Podwyższenie amortyzacji środków trwałych?

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w wyroku z dnia 17 maja 2011 r., sygn. akt.: I SA/Łd 401/11 (wyrok prawomocny).

Na podstawie art. 16h ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 16i-16k ustawy o CIT, dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W odniesieniu do tzw. liniowej metody amortyzacji, o której mowa w art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, ustawodawca przewidział możliwość obniżenia podstawowej stawki amortyzacyjnej. Zgodnie bowiem z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika zatem, że zmiana stawki amortyzacyjnej może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i środków trwałych już amortyzowanych. Jednocześnie decyzję o obniżeniu stawek amortyzacyjnych podejmuje sam podatnik (nie jest ona uzależniona wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności). Przepisy ustawy o CIT nie określają do jakiej wysokości można obniżyć stawkę amortyzacyjną dla poszczególnych środków trwałych, wobec czego o wysokości obniżenia stawki amortyzacyjnej także decyduje podatnik (dopuszczalne jest zatem obniżenie stawki amortyzacyjnej nawet do zera, co skutkuje czasowym zaprzestaniem dokonywania odpisów amortyzacyjnych).

W kolejnych latach podatkowych podatnik ma prawo do podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej (począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego), zgodnie jednak z ugruntowaną praktyką organów podatkowych, jej wysokość po podwyższeniu nie może przekroczyć wysokości stawki wynikającej z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 24 lutego 2011 r. (sygn.: IBPBI/2/423-1607/10/CzP), czy też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 lutego 2011 r. (sygn.: IPPB5/423-23/11-5/RS).

W związku z powyższym może pojawić się wątpliwość, czy w odniesieniu do środków trwałych wymienionych w art. 16i ust. 2 ustawy o CIT (tj. środków trwałych, dla których można podwyższać stawki amortyzacyjne podane w Wykazie o określone wskaźniki), w stosunku do których uprzednio zastosowano obniżone stawki amortyzacyjne, można dokonać ich podwyższenia nie tylko do wysokości stawek z Wykazu, ale dodatkowo powiększyć je o odpowiedni współczynnik.

Jak wskazano powyżej, uprzednio obniżone stawki amortyzacyjne można podwyższać do wysokości stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Jednocześnie, na podstawie art. 16i ust. 2 ustawy o CIT, dla środków trwałych wymienionych w tym przepisie, podane w Wykazie stawki amortyzacyjne mogą być podwyższane o określone współczynniki.

W świetle powyższego, w mojej ocenie, zastosowanie stawki obniżonej, w stosunku do środków trwałych wskazanych w art. 16i ust. 2 ustawy o CIT, nie wyklucza możliwości jej późniejszego podwyższenia z zastosowaniem wskaźników podwyższających. Tym samym słusznie WSA w Łodzi w powołanym wyroku orzekł iż: „podatnik może zatem podwyższyć poprzednio obniżone na podstawie art. 16i ust. 5 u.p.d.p. stawki, dotyczące środków trwałych określonych w art. 16i ust. 2 u.p.d.p., od razu do maksymalnej ich wysokości wskazanej w tym przepisie, tj. do stawek wynikających z Wykazu stawek amortyzacyjnych, powiększonych o odpowiedni współczynnik podwyższający (wymieniony w ust. 2 art. 16i u.p.d.p.). Za powyższą interpretacją art. 16i u.p.d.p. przemawia nie tylko wykładnia gramatyczna wspomnianych unormowań, ale również wykładnia celowościowa. Jeżeli bowiem ustawodawca przewidział wprost, że w stosunku do enumeratywnie wymienionych środków trwałych dopuszczalne jest podwyższanie stawek amortyzacyjnych w stosunku do wielkości zawartych w wykazie stawek amortyzacyjnych, to sprzeczne z intencją ustawodawcy byłoby ograniczenie tego uprawnienia podatnikom, którzy uprzednio obniżyli wysokość stawek amortyzacyjnych na podstawie art. 16i ust. 5 u.p.d.p., a następnie zdecydowali się te stawki podwyższyć.”