Ryczałt ewidencjonowany: limit 150 000 euro

Przeczytaj także: Ryczałt ewidencjonowany: preferencja dla nowych firm?

Wskazane we wstępie ograniczenie znalazło się w art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie ewidencjonowanym. Przepis ten mówi, że podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:
1) w roku poprzedzającym rok podatkowy:
a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro, lub
b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro,
2) rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

W roku 2008 ustawodawca wprowadził tutaj dodatkowe ograniczenie, które to mówiło, że (art. 8 ust. 6 ustawy o ryczałcie ewidencjonowanym) podatnicy tracą prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskali przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej:
1) wyłącznie samodzielnie, w wysokości przekraczającej kwotę 150.000 euro, lub
2) wyłącznie w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności przekroczyła kwotę 150.000 euro.

Przepis ten na szczęście obowiązywał tylko rok i z dniem 01 stycznia 2009 r. został uchylony.

Nie mniej podatnicy nadal muszą uważać na limit sprzedaży w wysokości 150 000 euro, który każdego roku jest przeliczany na złote polskie – jego przekroczenie w danym roku podatkowym powoduje bowiem, że w roku następnym nie będą mogli skorzystać z opodatkowania w postaci ryczałtu ewidencjonowanego (na co wskazuje wprost art. 6 ust. 4 tejże ustawy).

Jak już jednak podkreśliliśmy we wstępie, nie wszyscy podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania limitem tym musza się przejmować. Dlaczego?
Otóż limit stosuje się jedynie do przychodów określonych w art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie ewidencjonowanym, czyli do przychodów osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych.

W ten sposób opodatkowane są jednak nie tylko przychody wskazane wyżej, ale także przychody z tzw. prywatnego najmu, o czym mówi nam art. 6 ust. 1a tejże ustawy: Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Co za tym idzie, podatnicy trudniący się prywatnym najmem poza prowadzoną działalnością gospodarzą, którzy wybiorą dla tego źródła przychodu opodatkowanie ryczałtem, nie muszą się martwić, że w następnym roku utracą prawo do tej formy opodatkowania wskutek uzyskania zbyt wysokich przychodów. Dodajmy także, że bez względu na ich wysokość stawka podatku zawsze wynosi tutaj 8,5%.