Wynajem maszyn: przychód podatkowy firmy

Przeczytaj także: Data powstania przychodu w CIT: przede wszystkim interes fiskalny państwa

Art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) mówi wprost, że przychodem z pozarolniczej działalności jest także przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Powyższe należy wyraźnie odróżnić od tzw. najmu, podnajmu tudzież dzierżawy prywatnej (oddzielnie określonego jako źródło przychodów w art. 10 pkt 6 updof), który nie dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W przypadku najmu w ramach prowadzonej firmy ustawodawca nie przewidział (w przeciwieństwie do VAT-u) żadnych szczególnych zasad określania przychodu z tego tytułu w zależności od tego, czy wynajem danego składnika majątku jest świadczony na rzecz podatnika polskiego czy też z innego kraju.

Przypomnijmy w tym miejscu, że przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest każdy przychód należny, choćby nie został jeszcze faktycznie otrzymany, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, a w przypadku podatników opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, przychód taki dodatkowo pomniejsza się o należny podatek VAT (art. 14 ust. 1 updof).

W zależności od tego, w jaki sposób zostanie zaklasyfikowany wynajem danego składnika nieruchomości innemu podmiotowi, różny będzie także sposób ustalania daty powstania od niego przychodu. Może tutaj mieć bowiem zastosowanie art. 14 ust. 1c lub art. 14 ust. 1e updof.

Pierwszy z przytoczonych przepisów mówi, że za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1) wystawienia faktury albo
2) uregulowania należności.

Powstanie przychodu w takim przypadku determinuje pierwsze ze wskazanych wyżej zdarzeń.

Art. 14 ust. 1e mówi z kolei, że jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z całą pewnością usługę najmu tudzież dzierżawy składnika majątku firmy można zaliczyć do usług o charakterze ciągłym rozliczanych cyklicznie (miesiąc czy kwartał bądź w inny sposób określony przez strony umowy). W takim przypadku będzie do tej usługi miał zastosowanie art. 14 ust. 1e updof, w związku z czym przychód będzie powstawał każdorazowo w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego. Większego znaczenia nie będzie tutaj miała data wystawienia faktury. I tak zapewne będzie w większości przypadków

Może się jednak zdarzyć, że strony postanowią, iż cała należność za najem jest płatna z góry. W takim przypadku nie występują zatem okresy rozliczeniowe. W związku z tym w tej sytuacji należy stosować reguły wynikającej z art. 14 ust. 1e a tę, o której mówi art. 14 ust. 1c updof. Co za tym idzie, przychód powstanie w dacie otrzymania zapłaty bądź też wystawienia faktury, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi jako pierwsze

W przypadku najmu na rzecz kontrahenta zagranicznego zapewne należne wynagrodzenie jest wyrażone w walutach obcych. Co za tym idzie należy dokonać każdorazowo jego przeliczenia na złote polskie wg średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień uzyskania przychodu (określonego w sposób wskazany wyżej). Traktuje o tym art. 11a updof.

Przedsiębiorcy winni tutaj także pamiętać o ewentualnym ustaleniu oraz ujęciu w rachunku podatkowym różnic kursowych od tych transakcji zgodnie z art. 24c updof.