Stawka VAT na usługi rehabilitacyjne
2011-07-05 07:35
Przeczytaj także: Usługi rehabilitacyjne a zwolnienie z VAT
Dla przykładu, art. 3 pkt 11 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej za świadczenie zdrowotne uznaje orzekanie i opiniowanie o stanie zdrowia. Zatem takie czynności, jeśli ich celem jest ochrona zdrowia, mogą być uznane za świadczenie opieki medycznej i jednocześnie mogą podlegać zwolnieniu od podatku.
Do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegały usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, m. in. usługi w zakresie ochrony zdrowia. Było to zwolnienie przedmiotowe, bez względu na spełnienie jakichkolwiek warunków podmiotowych. Z dniem 01 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, istotne jest spełnienie przesłanek przedmiotowo – podmiotowych, przy czym nie występuje już identyfikacja usług zwolnionych przy pomocy klasyfikacji statystycznych.
Obecnie (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku od towarów i usług) zwolnieniu podlegają jedynie te usługi opieki medycznej, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia, jeżeli są one świadczone przez uprawnione do tego podmioty - zakłady opieki zdrowotnej oraz lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (zwana dalej u.z.o.z.) oraz psychologów.
Zgodnie z tym przepisem osoby wykonujące zawód medyczny to osoby, które na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.
Mając na uwadze przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 30, poz. 300 z późn. zm.), można stwierdzić, że można mówić o następujących zawodach medycznych:
specjalista terapii uzależnień;
felczer;
technik radioterapii;
diagnosta laboratoryjny;
technik medyczny;
dietetyk;
higienista stomatologiczny;
ortoptysta;
terapeuta zajęciowy (instruktor terapii zajęciowej);
higienistka szkolna;
ratownik medyczny;
perfuzjonista;
asystentka stomatologiczna;
preparator;
dezynfektor;
wykwalifikowana pomoc stomatologiczna.
Zatem powyżej przytoczone przepisy określają jednoznacznie, że podstawowymi czynnikami wpływającymi na zwolnienie od podatku od towarów i usług świadczeń medycznych w zakresie ochrony zdrowia są:
cel wykonywanych świadczeń oraz
podmiot je wykonujący.
Od 01 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku VAT będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne oraz psychologów).(…)
Ponieważ jak podkreślano powyżej określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwolnienie ma charakter podmiotowo – przedmiotowy, a warunkiem jego zastosowania jest łączne spełnienie obu przesłanek. Po pierwsze mają one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu przywracaniu i poprawie zdrowia po drugie świadczenia medyczne mają być wykonywane przez uprawnione do tego określone podmioty (osoby).
Przewidziany w przepisie art. 18d ust. 1 pkt 1 ww. ustawy warunek, zgodnie z którym świadczenie zdrowotne musi być dokonywane przez osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do ich udzielania oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku. Zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.
Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, iż pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.
Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż kluczową rolę w przedmiotowym wniosku odgrywa to, jaki podmiot świadczy rozpatrywane usługi. Z ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, iż zwolnione od podatku są określone usługi w zakresie opieki medycznej, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej lub świadczone w ramach wykonywania zawodów (lekarz, lekarz dentysta, pielęgniarka, położna, psycholog) oraz przedstawicieli zawodów medycznych.
Reasumując, Zainteresowana świadczy swoje usługi w oparciu o dyplom – certyfikat pedagoga, nie natomiast w ramach wykonywania zawodu lekarza lub innego z zawodów medycznych. Zatem nie zostaje spełniona podmiotowa przesłanka do zastosowania zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.
Skutkiem tego realizowane przez wnioskującą usługi winny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług w stawce VAT obowiązującej od dnia 01 stycznia 2011 r. – 23%. (…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów