Sprzedaż nieruchomości: koszty uzyskania przychodu
2011-06-14 07:14
Przeczytaj także: Sprzedaż mieszkania w 2007 r. - jakie koszty podatkowe?
W myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
Z analizy wniosku wynika, że nabyty w 2008 r. grunt, na którym następnie wybudowano dom, został sprzedany w 2010 r. Przedmiotowe zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Inwestycja budowy została zrealizowana z kredytu hipotecznego zaciągniętego przez małżonków.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).
Zgodnie z art. 22. ust. 6c wyżej cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
W świetle powyższych przepisów prawnych, stwierdzić należy, iż poniesione przez podatnika koszty związane z kredytem bankowym zaciągniętym w związku z nabyciem nieruchomości lub budową domu nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, gdyż są to wydatki związane z pozyskaniem środków pieniężnych na ww. cele. Podkreślić należy, iż wydatki związane z zaciągnięciem i spłatą kredytu są wyłącznie sposobem na pozyskanie pieniędzy na zapłatę ceny nabywanej nieruchomości lub pokrycie ponoszonych nakładów. Kosztem uzyskania przychodu nie są w świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty spłaty kredytów zaciągniętych na sfinansowanie zakupu nieruchomości lub pokrycie poniesionych nakładów, lecz wyłącznie koszty nabycia tej nieruchomości lub poniesionych nakładów. Koszty nabycia zaś określają umowy notarialne sprzedaży, na podstawie których podatnicy stają się właścicielami lub współwłaścicielami nieruchomości. Natomiast wysokość nakładów, o których mowa w niżej cytowanym ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Wydatki związane z kredytem bankowym, tj. spłata kapitału, jak i odsetek – nie mogą być także potraktowane jako nakłady, gdyż w żaden sposób nie wpływają one na podwyższenie wartości samej nieruchomości. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z kredytem – należało uznać za nieprawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii związanej z udokumentowaniem za pomocą rachunku wydatku związanego z budową przedmiotowego domu, tut. Organ stwierdza, co następuje.
Wskazać należy, iż stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Z analizy wniosku wynika, iż wykonawcą robót budowlanych związanych z budową przedmiotowego domu był zakład remontowo-budowlany, nie będący podatnikiem podatku VAT. W związku z powyższym, za wykonane usługi zostały wystawione rachunki.
W tym miejscu wskazać należy, że obowiązek wystawiania faktur normuje art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym podatnicy o których mowa w art. 15 - czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - są zobowiązani do wystawiania faktur stwierdzających w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Szczegółowe zasady wystawiania faktur przez podatników podatku od towarów i usług określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Zgodnie z § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".
Za fakturę, zgodnie z § 17 pkt 4 ww. rozporządzenia uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23.
Powołany wyżej art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że podatnik prowadzący działalność gospodarczą, na żądanie nabywcy, wystawia rachunek dokumentujący dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.
Takimi odrębnymi przepisami są wskazane wyżej: art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, z których wynika, że tylko podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny dokumentuje dokonaną sprzedaż towarów lub wykonanie usług wystawiając fakturę VAT. Natomiast podatnik nie posiadający statusu podatnika VAT czynnego dokumentuje wykonane czynności rachunkiem.
Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług, rachunek potwierdzający poniesione nakłady zwiększające wartość nieruchomości, uznawany jest za fakturę, taki sposób ich dokumentowania jest wystarczający również dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. W tej sytuacji, rachunek wystawiony przez podatnika nie posiadającego statusu podatnika VAT czynnego stanowić może podstawę zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nakładów nimi udokumentowanych.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także:
![Sprzedaż mieszkania: ważne udokumentowane rzeczywiste koszty]( "Sprzedaż mieszkania: ważne udokumentowane rzeczywiste koszty [© photo 5000 - Fotolia.com]")
Sprzedaż mieszkania: ważne udokumentowane rzeczywiste koszty
Sprzedaż mieszkania: ważne udokumentowane rzeczywiste koszty
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
![Rynek reklamy wideo wzrósł w I kwartale 2024 r. o 13,3% [© Pexels z Pixabay]](https://s3.egospodarka.pl/grafika2/marketing-i-reklama/Rynek-reklamy-wideo-wzrosl-w-I-kwartale-2024-r-o-13-3-259811-50x33crop.jpg "Rynek reklamy wideo wzrósł w I kwartale 2024 r. o 13,3% [© Pexels z Pixabay]")
Rynek reklamy wideo wzrósł w I kwartale 2024 r. o 13,3%
