Ulga prorodzinna na dzieci: uwaga na błędy!

Przeczytaj także: Podatek liniowy: nawet zawieszona firma wyłącza preferencyjne opodatkowanie

Ulga na dzieci jest relatywnie opłacalnym odliczeniem. Odlicza się ją bowiem od podatku, a odliczenie jest tym większe, im więcej dzieci wychowuje podatnik. Przykładowo, jeśli rodzice osiągają dochód z pracy na poziomie dwukrotności średniej krajowej (ok. 3400 zł) i mają jedno dziecko (przez cały rok podatkowy), zapłacą podatek niższy o 1112,04zł czyli o 20% mniej w stosunku do całego zobowiązania podatkowego, które wynosi w ich przypadku 5616 zł. Jeśli mają dwoje dzieci „zyskają” już 2224,08zł co stanowi prawie 40% ich podatku. W przypadku wychowywania trójki dzieci kwota podatku zmniejszy się aż o 3336,12zł.

Ulga może jednak sprawiać problemy, a jej stosowanie rodzić wątpliwości. Dlatego warto przyjrzeć się jej podstawowym zasadom, aby w rozliczeniu podatkowym uniknąć błędów.

1.Ulgę odliczamy tylko od dochodów opodatkowanych skalą podatkową
Podatnicy zainteresowani skorzystaniem z ulgi prorodzinnej muszą pamiętać, że prawo do takiego odliczenia przysługuje im tylko w przypadku opodatkowania według skali podatkowej. Ulgę można odliczyć z zeznania PIT-36 lub PIT-37. Nie ma możliwości odliczenia ulgi na dzieci w sytuacji, gdy podatnicy uzyskują dochody z działalności gospodarczej opodatkowanej na szczególnych zasadach, np. przy zastosowaniu 19% stawki liniowej lub ryczałtu ewidencjonowanego.

Nie oznacza to jednak, że w sytuacji, gdy podatnik uzyskuje dochody opodatkowane według stawki liniowej traci możliwość skorzystania z odliczenia. Do ulgi podatnik ma prawo pod warunkiem, że uzyskał także dochody opodatkowane według skali, np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu, dochody z pracy.

2. Ulgę rozliczysz także posiadając dzieci starsze
Podatnicy mogą zastosować ulgę na dzieci nie tylko małoletnie ale także starsze. Dotyczy to dzieci bez względu na wiek, jeżeli otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, a także dzieci do 25 roku życia. W tym ostatnim przypadku trzeba spełnić dodatkowe warunki. Dziecko musi się uczyć i nie może uzyskiwać dochodów opodatkowanych według skali podatkowej (z wyjątkiem renty rodzinnej) lub z kapitałów pieniężnych opodatkowanych stawką 19% (np. odsetki z lokat bankowych) w łącznej wysokości przekraczającej 3089 zł w ciągu roku. Ten niski limit powoduje, że z ulgi na pracujące dzieci powyżej 18 roku życia mogą w zasadzie skorzystać tylko ci rodzice, których dzieci wykonują prace dorywcze.

3. Ulgę odliczamy od podatku, a nie od dochodu
Ulga na dzieci odliczana jest od podatku w zeznaniu rocznym. Podatnik, aby skorzystać z ulgi musi wypełnić załącznik PIT/O oraz główną deklarację podatkową PIT-37 lub PIT-36. W zeznaniu należy podać liczbę dzieci wraz z przysługującymi im numerami PESEL. Jeżeli podatnik nie posiada wyżej wymienionych numerów może podać imiona i nazwiska dzieci wraz z datami urodzenia.

4. Kwota ulgi prorodzinnej jest przynależna rodzicom lub opiekunom łącznie
Odliczając od podatku ulgę na dzieci należy pamiętać, że jest ona „przyporządkowana” do dziecka. Rodzice, każdy z osobna, nie mogą odliczyć od płaconych przez siebie podatków całej kwoty rocznej. Jeżeli chcą odliczyć przysługującą im ulgę zarówno od podatku matki, jak i ojca dziecka, muszą podzielić daną kwotę pomiędzy sobą. Mogą podzielić się w częściach równych bądź w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Zasada ta również ma zastosowanie w przypadku wspólnego rozliczenia dochodów małżonków.