Umowy o sponsoring jako koszty podatkowe?
2011-04-26 13:16
Reklama dźwignią handlu- to stare powiedzenie w dobie rozwoju nowych gałęzi gospodarki i wzrostu konkurencyjności firm coraz bardziej zyskuje na znaczeniu. Wydatki na reklamę i działania marketingowe są więc coraz powszechniejsze. Warto pamiętać, iż obok klasycznej reklamy swoich produktów- np. w mediach czy prasie, przedsiębiorca może także zawierać z podmiotami takimi jak np. fundacje czy stowarzyszenia tzw. umowy o sponsoring.
Przeczytaj także: Sponsoring obniży podatek VAT i dochodowy
Do Kup zaliczysz wiele…Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: u.p.d.o.p) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, które można sklasyfikować jako bezpośrednio przyczyniające się do uzyskania danego przychodu, jak również wydatki o charakterze pośrednim, których do konkretnego przychodu nie można przypisać. Elementem niezbędnym jest jednak istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem (bądź potencjalnym uzyskiwaniem) przychodów przez podmiot finansujący ten koszt. Gdyby zatem wykonanie dla np. fundacji usług miałoby na celu promocję firmy, tworzenie jej pozytywnego wizerunku i budowę zaufania konsumentów ( a z reguły tak jest), można byłoby je sklasyfikować jako wydatki ponoszone na reklamę, które, co do zasady, zalicza się do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodu.
…ale nie darowiznę
Należy wszakże zauważyć, iż jeśli przedsiębiorca świadczy na rzecz takiej fundacji szereg usług o znacznej wartości, a ona w zamian zobowiązuje się jedynie do np. zamieszczenia logo przedsiębiorcy na swojej stronie internetowej, rodzi to ryzyko niemożności zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na część realizacji tych usług. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt. 14 u.p.d.o.p. nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów darowizn i wszelkiego rodzaju ofiar. Oznacza to w praktyce, iż do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar czy usługę.
Decyduje ekwiwalentność
W powyżej wskazanym przypadku świadczenia wzajemne nie miałyby charakteru ekwiwalentnego. Wartość usług świadczonych przez przedsiębiorcę przewyższałaby bowiem wartość świadczeń uzyskiwanych od fundacji. Z tego względu do kosztów uzyskania przychodów po stronie przedsiębiorcy mogłyby być zaliczone jedynie wydatki, których wartość jest równoważna wartości usług świadczonych przez fundację na rzecz przedsiębiorcy. W pozostałej części (nie znajdującej pokrycia w wartości świadczenia wzajemnego) wydatki przedsiębiorcy są traktowane jako darowizna i dlatego nie podlegają zaliczeniu do KUP.
Sponsoring bez definicji
Pole manewru daje przedsiębiorcy zawarcie umów o sponsoring, które w szerszym zakresie zobowiązałyby fundacje do reklamy jego firmy. Takie umowy należą do kategorii umów nienazwanych- żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość jej zawarcia wynikać będzie jednakże z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ Kodeksu cywilnego, który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym. Przedmiotem umowy świadczenie wykonywane przez sponsora, na rzecz sponsorowanego w zamian za które podmiot sponsorowany zobowiązuje się do reklamowania sponsora i jego przedsiębiorstwa. Z uwagi, iż celem sponsoringu jest uzyskanie przez sponsora korzyści w postaci promowania swojej marki i wzrostu obrotów i w konsekwencji do uzyskania większych przychodów, wydatki z nim związane mogą być zaliczane do kosztów podatkowych. Podobne stanowisko możemy znaleźć m.in. w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2010r., IPPB5/423-767/09-3/AJ.
Niezbędne elementy
Z uwagi na brak w przepisach regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne- sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (zamieszczenia nazwy firmy na rozpowszechnianej liście sponsorów, ulotkach, plakatach, tablicach reklamowych, publikacji podziękowań, rozpowszechniania informacji o towarach sprzedawanych lub usługach świadczonych przez firmę, używania sprzętu, ubrań, innych przedmiotów z logo firmy). Tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy z przychodem (art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.).
Trzeba być dokładnym
Z powyższego wynika, iż treść umowy o sponsoring powinna zawierać dwa elementy- zobowiązanie sponsora do wsparcia sponsorowanego i zobowiązanie sponsorowanego do reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności. W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz, jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, iż w przypadku tego typu umów także występuje zasada ekwiwalentność świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych. Jeżeli wartość świadczeń wzajemnych nie jest równoważna, wydatki na sponsoring są kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna.
Przeczytaj także:
Zmniejszamy PIT za 2015 r.: leasing operacyjny i umowa sponsoringu
Więcej na ten temat:
koszty uzyskania przychodów, koszty uzyskania przychodu, koszty podatkowe, sponsoring, usługi reklamowe, reklama, wydatki na reklamę