Samochód ciężarowy: zaświadczenia a amortyzacja

Przeczytaj także: Amortyzacja jednorazowa: homologacja auta

Art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) mówi, że podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. W roku 2011 limit ten po przeliczeniu wynosi 197 000 zł. Odpisów takich można dokonywać nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 22k ust. 8 updof).

Wskazany wyżej przepis mówi, że amortyzować w ten sposób można m.in. samochody, jednakże z wyłączeniem samochodów osobowych. Definicja tych pojazdów znalazła się z kolei w art. 5a pkt 19 updof. Przez samochód osobowy należy rozumieć pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjne przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą. Wyjątek dotyczy pewnej grupy pojazdów opisanych w dalszej części przytoczonego wyżej art. 5a pkt 19 updof, gdzie znalazły się m.in. samochody posiadające 1 rząd siedzeń oddzielony od części ładunkowej ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane do podrodzaju pojazdów wielozadaniowych, van, pojazdy samochodowe posiadające otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków itp.

W przypadku tej grupy samochodów spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Co za tym idzie, podatnik nie może sam sobie poświadczyć, że jego samochód (np. van) nie jest samochodem osobowym w myśl przepisów przytoczonej ustawy.

W sytuacji, gdy przedsiębiorca nabywający taki pojazd chciałby dokonać w stosunku do niego jednorazowego odpisu amortyzacyjnego (jako że de facto nie jest to samochód osobowy) warto zadbać o zdobycie powyższej dokumentacji przed tą amortyzacją. Przytoczone wyżej przepisy mówią bowiem, że jednorazowej amortyzacji nie stosuje się do samochodów osobowych. Aby samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony nie zaliczyć do tej kategorii pojazdów, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych czynności opisanych wyżej. Dopiero na ich podstawie można uznać, że dany pojazd nie jest samochodem osobowym, a jedynie takie mogą być amortyzowane jednorazowo.

Podatnik, który dokona odpisu amortyzacyjnego takiego pojazdu przed zgromadzeniem stosownych dokumentów, może narazić się na niepotrzebny spór z fiskusem. Jak bowiem podkreślił Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 13 sierpnia 2010 r., nr DD2/033/39/BRT/KBF/10/111, zmieniającej z urzędu interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy „(…) Niespełnienie wymogów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących wyłączenia danego samochodu z kategorii samochodów osobowych powoduje, iż na potrzeby tej ustawy taki pojazd będzie kwalifikowany jako samochód osobowy, co oznacza brak możliwości skorzystania z metody jednorazowej amortyzacji.(…)”