Oprocentowane pożyczki z ZFŚS a obrót VAT
2011-03-14 06:28
Przeczytaj także: Pożyczka z ZFŚS a opodatkowanie VAT
Według definicji przedstawionej w Słowniku języka polskiego PWN administrować oznacza zarządzać, zawiadywać czymś (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2005, pod red. Elżbiety Sobol, str. 3).
W związku z powyższym, Wnioskodawca jest jedynie administratorem funduszu i nie może dowolnie dysponować środkami socjalnymi, które są prawnie i rachunkowo wyodrębnione z innych jego środków finansowych. Zatem, właścicielem środków zgromadzonych na rachunku bankowym Funduszu jest Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, a nie Spółka, bowiem oprocentowania należnego z tytułu pożyczki udzielonej ze środków funduszu nie można uznać za wynagrodzenie pracodawcy.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, środki Funduszu zwiększa się o wpływy z oprocentowanych pożyczek udzielonych na cele mieszkaniowe.
Jak wynika z powołanego przepisu, także odsetki od udzielonych pożyczek nie stają się własnością zakładu pracy, czy też pracodawcy bowiem zasilają Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych.
W myśl natomiast z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.
Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Powołany przepis stanowi, iż podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku w związku z czynnościami względem których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało. Z powyższego wynika zatem, iż obowiązek taki powstaje w stosunku do czynności określonych w art. 7 oraz art. 8 ustawy, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.(…)
Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż działania Wnioskodawcy podejmowane w ramach ZFŚS są przejawem działalności socjalnej zakładu pracy, a nie działalności gospodarczej podatnika VAT. Podmiot nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej w celu dysponowania funduszem socjalnym, i aby w jego ramach udzielać pracownikom pożyczek mieszkaniowych. Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na niego ustawa o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. W konsekwencji administrowanie zakładowym funduszem świadczeń socjalnych nie jest usługą, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Ponadto, nie jest także czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT określoną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, skutkiem czego czynność ta pozostaje poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokumentowania udzielonych z ZFŚS pożyczek fakturą wewnętrzną, te bowiem wystawiane są jedynie przy nieodpłatnym świadczeniu usług o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatnej dostawie towarów z art. 7 ust. 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług. Brak w opisanej sprawie czynności podlegających opodatkowaniu (ustawie o podatku od towarów i usług) skutkuje także brakiem uwzględniania ich w obliczaniu udziału sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem zawartej w art. 90 ustawy.
Reasumując, udzielanie oprocentowanych pożyczek z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktury wewnętrznej oraz uwzględniania pożyczek przy obliczaniu udziału sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem zawartej w art. 90 ustawy.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów