Ulga rehabilitacyjna: przeróbka samochodu

Przeczytaj także: Rozliczenie roczne gdy etat, podatek liniowy i małoletnie dziecko

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik mający na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, może pomniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym o kwotę wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych takiej osobie.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu został natomiast zawarty w art. 26 ust. 7a updof, który to w pkt 2 stanowi, że uważa się za nie wydatki poniesione m.in. na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Co za tym idzie, podatnik ze wstępu będzie mógł odliczyć w ramach opisanej wyżej ulgi poniesione wydatki. Należy jednak pamiętać o spełnieniu dodatkowych warunków nałożonych przepisami ustawy, które nakazują m.in. posiadanie przez osobę niepełnosprawną odpowiednich dokumentów potwierdzających niepełnosprawność (art. 26 ust. 7d i 7g updof) oraz posiadanie odpowiednich dokumentów potwierdzających poniesione koszty.

Otóż wydatek o którym mowa wyżej podlega odliczeniu w wysokości faktycznie poniesionej. Co do zasady nie jest on limitowany (przy czym górną granicę odliczenia wyznacza dochód/przychód podatnika podlegający opodatkowaniu). Należy go jednak prawidłowo udokumentować. Zgodnie z art. 26 ust. 7 updof jego wysokość winna być ustalona na podstawie dokumentu stwierdzającego jego poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

W omawianej wyżej kwestii istotny jest także art. 26 ust. 7b updof, który to mówi, że wydatki mieszczące się w katalogu tych, które mogą być odliczane w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegają odliczeniu od dochodu tylko w sytuacji, gdy nie ostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli natomiast wydatki te były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Uwaga
Wskazane wyżej wydatki podlegają odliczeniu jedynie w roku ich poniesienia. Co za tym idzie podatnik, którego dochód (bądź przychód w przypadku ryczałtu ewidencjonowanego) nie pozwolił na pełne odliczenie danego wydatku w roku jego poniesienia, nie przysługuje prawo do odliczenia pozostałej części w latach następnych.

Omawiany wydatek podatnik może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej:

• jedynie w roku jego poniesienia
• w wysokości wynikającej z dowodów dokumentujących jego poniesienie
• w części sfinansowanej z własnych środków niezwróconych mu w jakiejkolwiek formie