Nieodpłatne przekazanie towarów jako WDT w VAT?

Przeczytaj także: Próbka towaru jako WDT w VAT?

Rozpatrzmy następującą sytuację: Polski przedsiębiorca w celu przekonania do swoich produktów kontrahenta z Francji przekazał mu pewną partię swojego towaru bez wynagrodzenia. Cel takiego postępowania był jeden: zawiązanie dłuższej współpracy. Towary z Polski wyjechały do Francji. Czy przekazanie takie (mimo że nieodpłatne) należy potraktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towaru?

Jak wskazuje art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Oczywiście konieczne jest tutaj spełnienie szeregu dodatkowych warunków określonych w art. 13. Przede wszystkim należy pamiętać o tym, że nabywca musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Obowiązek rejestracji (w Polsce) na potrzeby wykonywania czynności wewnątrzwspólnotowych tyczy się także sprzedawcy.

W naszym przypadku istotne jednak jest powołanie się w przytoczonym przepisie na wykonywanie czynności określonych w art. 7. Ten przepis określa, co należy rozumieć pod pojęciem dostawy towarów. Jest to przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel za wynagrodzeniem. Pod pojęciem tym kryją się jednak także wszelkiego rodzaju przekazania towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny (ust. 2) z wyłączeniem przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (ust. 3), które to zostały zdefiniowane w dalszych przepisach tego artykułu.

Co za tym idzie, nieodpłatne przekazanie towarów kontrahentowi z innego kraju UE przy spełnieniu warunków wymienionych w art. 13 ustawy o VAT jest traktowane jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Konieczne jest tutaj zatem określenie podstawy opodatkowania, stawki oraz kwoty podatku.

W zakresie podstawy opodatkowania należy zastosować regułę określoną w art. 29 ust. 10 ustawy, zgodnie z którą jest nią cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów

Co się zaś tyczy stawki oraz kwoty podatku, ta ostatnia z reguły w ogóle nie występuje, gdyż stawka podatku przeważnie wynosi tutaj 0%. Aby jednak było możliwe jej zastosowanie, sprzedawca musi spełniać szereg dodatkowych warunków przewidzianych dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Chodzi przede wszystkim o zgromadzenie w określonym czasie odpowiednich dokumentów potwierdzających fakt dostarczenia towarów do nabywcy z kraju unijnego. Do dokumentów tych zalicza się przede wszystkim kopię faktury VAT (z odpowiednimi informacjami), specyfikację towarów, dokumenty przewozowe od przewoźnika (w przypadku korzystania z transportu zewnętrznego), a także inne dowody, gdyby wymienione nie potwierdzały dostarczenia towaru kontrahentowi unijnemu. Powyższe szczegółowo zostało uregulowane w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług.