Odprawa emerytalna to przychód pracownika

Przeczytaj także: Odprawa dla pracownika a podatek dochodowy

Definicja przychodu ze stosunku pracy została określona w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uważa się za niego wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Co za tym idzie, właściwie wszelkie świadczenia otrzymane przez pracownika od pracodawcy mieszczą się w pojęciu przychodu ze stosunku pracy.

Przepisy kodeksu pracy nakładają niekiedy na pracodawcę wypłatę, oprócz zwykłego wynagrodzenia, także dodatkowych świadczeń. Jedno z nich zostało określone w art. 92¹ K.p. który to mówi, że pracownikami spełniającemu warunku uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia, przy czym pracownik, który otrzymał taką odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.

Co za tym idzie, odprawa taka przysługuje tylko raz w życiu. Jeżeli rencista (czy też emeryt) już raz ją otrzymał, po czym podejmie ponownie pracę, nie może uzyskać do niej prawa po raz drugi. Wskazany przepis kodeksu pracy mówi przy tym bardzo wyraźnie, że odprawa ta przysługuje tylko w razie przejścia na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, czyli inwalidztwa. Nie jest zatem możliwe skorzystanie z niej w przypadku otrzymania renty z innego tytułu, np. renty rodzinnej czy szkoleniowej.

Ponadto przepis K.p. wymaga, iż aby otrzymać wskazaną wyżej odprawę, konieczne jest spełnienie dwóch podstawowych warunków:
1) pracownik musi spełniać wymagania uprawniające go do uzyskania świadczenia z ubezpieczenia społecznego (renty bądź emerytury)
2) musi istnieć związek między ustaniem zatrudnienia i przejściem na rentę lub emeryturę, przy czym może to być wcześniejsza emerytura.

Co za tym idzie, rozwiązanie umowy o pracę przed osiągnięciem wieku emerytalnego czy też w przypadku braku dostatecznie długiego okresu zatrudnienia nie uprawnia do odprawy. Podobnie jest w przypadku rozwiązania umowy o pracę przez pracownika bez wypowiedzenia z winy pracodawcy. Do odprawy tej nie uprawnia także przejście na świadczenie przedemerytalne.

Przepisy K.p. wskazują na jeszcze jedną bardzo ważną zależność. Otóż odprawa ta przysługuje tylko pracownikowi, czyli osobie, którą łączy z zakładem pracy stosunek pracy. Przytoczony przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi z kolei, iż przychodem ze stosunku pracy jest każde świadczenie otrzymane przez pracownika od pracodawcy. Mieści się tutaj zatem także i odprawa emerytalna. Jednocześnie żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zwolnił tego świadczenia z podatku, co za tym idzie należy je opodatkować tak samo jak wynagrodzenie.