Koszty podatkowe a nieopodatkowany przychód

Przeczytaj także: Zwrot kosztów dojazdu weterynarza prowadzącego firmę

Spółka wystąpiła do Ministra Finansów w sprawie wydania interpretacji podatkowej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat poniesionych w związku z otrzymaniem aportu oraz rozszerzeniem działalności gospodarczej. We wniosku wskazano, że do spółki został wniesiono aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Konieczność wydzielenia części działalności spółki wynikała natomiast z zapisów Dyrektywy dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej. W związku z otrzymaniem majątku służącego o prowadzenia działalności gospodarczej spółka poniosła pewne koszty, do których zalicza się: podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC), opłatę sądową, taksę notarialną, koszty wypisów i koszty poświadczenia podpisów. Zdaniem spółki wydatki te powinny stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Z powyższym nie zgodził się organ podatkowy, w związku z czym spółka skierowała sprawę do sądu. WSA Warszawie wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2008 r. (sygn. akt. III SA/Wa 501/08) skargę odrzucił. Spółka złożyła skargę kasacyjną do NSA. Ten jednak uznał, że nie zasługuje ona na uwzględnienie.

Podobnie jak WSA, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał na art. 12 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pierwszy z nich wskazuje, że do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych m.in. na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. W związku z tym, jeżeli środki finansowe otrzymane na ten cel nie są kwalifikowane jako przychody, to również wydatków poniesionych bezpośrednio na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, takich jak podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata sądowa, taksa notarialna, koszty wypisów aktów notarialnych oraz koszty poświadczenia podpisów, nie można uznać za koszty uzyskania przychodu.

Sąd podkreślił tutaj brzmienie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy, z którego wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Natomiast art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy wskazuje, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeśli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym bądź są wolne od podatku.

Konkludując, jeżeli otrzymane środki finansowe nie są kwalifikowane jako przychody, to poniesione wydatki także kosztem być nie mogą.