Zwrot VAT podróżnym: ujęcie korekty

Przeczytaj także: Zwrot podatku podróżnym a 0-proc. stawka VAT

Art. 126 ustawy o VAT mówi, że osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty (zwane „podróżnymi”), co ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość , mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium Polski, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego. Powyższe nie dotyczy jedynie nabycia paliw silnikowych.

Zwrotu takiego dokonuje przede wszystkim sprzedawca zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, który prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Nie może to być podatnik korzystający ze zwolnienia podmiotowego.

Dokonanie zwrotu podatku jest możliwe pod warunkiem, że podróżny wywiózł towar poza terytorium UE nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu. Podstawą do dokonania zwrotu jest natomiast przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Sam wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu tego powinien być nadto dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W stosunku do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku w wysokości 0%. Aby jednak było to możliwe, musi on:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie o dokonywaniu dostaw towarów, z tytułu których przysługuje zwrot podatku podróżnym
2. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u niego zakupu towarów może odebrać podatek
3. poinformować naczelnika urzędu skarbowego z kim ma zawarte umowy o zwrot podatku, a także przedłożyć kopie tych umów
4. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymać dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Otrzymanie przez sprzedawcę dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym, niż wskazany wyżej, upoważnia go do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy, nie później jednak niż przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy.

Przytoczone przepisy wskazują zatem, iż dokonując sprzedaży towaru na rzecz podróżnego sprzedawca (czynny podatnik VAT) stosuje odpowiednią stawkę krajową. Następnie po otrzymaniu stosownych dokumentów potwierdzających wywóz tych towarów poza terytorium UE koryguje ten podatek do stawki 0%.

Niestety ustawodawca nie wskazał, którą deklarację należy skorygować w przypadku otrzymania stosownych dokumentów po terminie do złożenia deklaracji za okres, o którym mowa wyżej w pkt 4. Możliwości co do zasady mamy tutaj dwie:

1. podatnik koryguje sprzedaż wstecznie w deklaracji, w której wykazał ją ze stawką krajową, co pociąga za sobą obowiązek złożenia korekty deklaracji, albo
2. podatnik koryguje sprzedaż na bieżąco, w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty

Z uwagi na brak uregulowań prawidłowe wydają się być obydwa sposoby. Z punktu widzenia podatnika druga metoda wydaje się być jednak lepsza – nie pociąga za sobą bowiem konieczności składania korekty deklaracji pierwotnej.

Na zakończenie dodajmy, iż dostawę towarów na rzecz podróżnych, do której została zastosowana stawka 0% należy wykazać w deklaracji VAT-7 (11) w pozycji 23 a następnie przenieść ją do poz. 24. Zastosowanie znajduje tutaj bowiem art. 129 ustawy o podatku od towarów i usług.