Wynagrodzenie chorobowe a zaliczka na podatek dochodowy

Przeczytaj także: Wynagrodzenie chorobowe: zasady opodatkowania

Przypomnijmy, zgodnie z art. 92 §1 pkt 1 Kodeksu pracy, za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego (a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego) pracownik zachowuje prawo do 80 % wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. Wynagrodzenie to jest nazywane wynagrodzeniem chorobowym. Jeżeli choroba pracownika trwa dłużej, jest mu wypłacany zasiłek chorobowy.

Art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej udpof) zalicza wynagrodzenie chorobowe, jako że jest to świadczenie na rzecz pracownika w związku z pozostawaniem w stosunku pracy, do przychodów ze stosunku pracy. Art. 22 ust. 2 updof mówi natomiast, iż do przychodów ze stosunku pracy stosuje się zryczałtowane koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w tym przepisie (tj. 111,25 zł bądź 139,06 zł miesięcznie – pkt 1 i 3).

Ustawodawca nakazuje uwzględniać zakładom pracy (jako płatnikom) zryczałtowane koszty uzyskania przychodu w każdym miesiącu, w którym dany pracownik uzyskał przychód ze stosunku pracy. Nie jest przy tym istotne, czy wypłacone wynagrodzenie dotyczyło całego miesiąca czy tylko kilku jego dni oraz czy jest to wynagrodzenie za wykonaną pracę, czy też – co ma miejsce w naszej sytuacji – wynagrodzenie za czas choroby jak również różnego rodzaju pozostałe świadczenia na rzecz pracowników (zarówno pieniężne jak i niepieniężne).

Od wynagrodzenia chorobowego zakład pracy jest zobowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy. Zasady jej ustalenia są takie same, jak w przypadku zaliczki obliczonej od zwykłego wynagrodzenia za pracę. Stosuje się tutaj zatem art. 32 updof. Dochodem podlegającym opodatkowaniu będą więc przychody uzyskane w danym miesiącu (tutaj wynagrodzenie chorobowe) pomniejszone o koszty ich uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne.

Tak ustaloną zaliczkę pomniejsza się następnie o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale obowiązującej w danym roku skali podatkowej tj. o kwotę 46,33 zł (o ile płatnik do takiego pomniejszenia został umocowany odpowiednim oświadczeniem pracownika) a następnie o składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Należy pamiętać, iż wynagrodzenie chorobowe nie stanowi podstawy do naliczenia składek na ubezpieczenie społeczne. Co za tym idzie, o składki te nie zostanie obniżona podstawa obliczenia zaliczki na podatek dochodowy. Wynagrodzenie to stanowi natomiast podstawę do naliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, w związku z czym sama zaliczka ulegnie zmniejszeniu o kwotę pobranej przez zakład pracy od tego wynagrodzenia składki na to ubezpieczenie. Odliczenie nie może jednak być wyższe niż 7,75% podstawy wymiaru składki zdrowotnej.