Ulga rehabilitacyjna: adaptacja lokalu

Przeczytaj także: Rozliczenie roczne gdy etat, podatek liniowy i małoletnie dziecko

Ulga ta została uregulowana w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to mówi, iż do wydatków na cele rehabilitacyjne, które pomniejszają dochód podlegający opodatkowaniu tym podatkiem, zalicza się m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Analizując powyższy przepis warto w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na to, iż odliczeniu podlegają jedynie wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie nieruchomości mieszkalnych. Podkreślił to m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21.05.2009 r. nr IPPB4/415-183/09-4/JK2, w której to stwierdził, iż omawiana tutaj ulga nie przysługuje na remont i adaptację budynku gospodarczego. W rozpatrywanej przez organ podatkowy sprawie podatniczka (osoba niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym z podstawowymi chorobami: narządów ruchu, neurologicznymi, obustronnym słuchem oraz chorobami współistniejącymi: astma oskrzelowa, nadciśnienie, wada wzroku) posiadała działkę z posadowionym na niej budynkiem gospodarczym położone w pobliskim lesie. Jej stan zdrowia wymagał intensywnej rehabilitacji oraz ćwiczeń wyuczonych podczas leczenia szpitalnego. Posiadała ona niezbędny sprzęt rehabilitacyjny, niestety lokal w którym mieszkała (mieszkanie w bloku na trzecim piętrze bez widny) rehabilitacja nie była możliwa, w związku z czym powzięła decyzję o rehabilitacji właśnie na terenie swojej działki, co wiązało się z poniesieniem wydatków adaptacyjnych do potrzeb jej niepełnosprawności na ten budynek gospodarczy.

W przytoczonym przepisie ustawodawca posługuje się także pojęciami „adaptacja” i „wyposażenie” nie wyjaśniając jednak ich znaczenia. Kwestię tę poruszył m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22.07.2009 r. nr IPPB4/415-328/09-4/PJ wskazując, że: „(…) Literalne brzmienie „adaptacja” oznacza przystosowanie do innego użytku, przeróbkę dla nadania innego charakteru (Słownik Języka Polskiego tom I pod redakcją prof. dr Mieczysława Szymczaka, W-wa 1978). Adaptacja mieszkania lub budynku oznacza, zatem przeróbkę mającą nadać mu inny charakter, przystosować do innego użytku. Natomiast wyposażenie mieszkania/budynku to nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zakres prac adaptacyjnych bądź prac związanych z wyposażeniem lokalu/budynku musi być przeprowadzony stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności podatnika i musi być związany z rodzajem niepełnosprawności. Przeprowadzone prace adaptacyjne mają ułatwiać osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w danym budynku lub lokalu mieszkalnym, a nie ogólnie zapewniać lepszy komfort mieszkania. Przez adaptację należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania lub budynku mieszkalnego, które umożliwi lub ułatwi życie w nim osoby niepełnosprawnej, a nie jedynie poprawi standard.(…)”

Rodzaj robót związanych z adaptacją mieszkania czy też budynku mieszkalnego uzależniony jest zatem od charakteru niepełnosprawności – to osobie niepełnosprawnej adaptacja taka ma bowiem ułatwić funkcjonowanie w tej nieruchomości i jednocześnie ma być związany z rodzajem jej niepełnosprawności. I tak do wydatków mogących podlegać odliczeniu w ramach ulgi u osób poruszających się na wózkach inwalidzkich można zaliczyć np. wydatki na położenie terakoty antypoślizgowej, montaż brodzika ze specjalnym siedziskiem dla osób niepełnosprawnych, likwidację progów, montaż różnego rodzaju poręczy czy okien zamykanych z niskiego poziomu i podjazdów a także wymiana pieca ogrzewania centralnego z węglowego na gazowy (patrz przytoczona interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22.07.2009 r. nr IPPB4/415-328/09-4/PJ).

Powyższe stanowi jedynie przykładowy katalog wydatków mogących korzystać z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Istotne jest to, aby miały one na celu przystosowanie nieruchomości do potrzeb osoby niepełnosprawnej stosownie do jej niepełnosprawności.