Amortyzacja środków trwałych: rezygnacja po rozpoczęciu?

Przeczytaj także: Niskocenne wyposażenie jako środki trwałe?

Rozpatrzmy następującą sytuację: Przedsiębiorca nabył maszynę, której wartość netto (początkowa) wyniosła 3 000 zł. Postanowił uznać ją za środek trwały i amortyzować na zasadach ogólnych. Po kilku miesiącach doszedł jednak do wniosku, że nie chce kontynuować amortyzacji i odnieść pozostałą część wartości początkowej tego składnika majątku bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Czy ma do tego prawo?

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) amortyzacji podlegają m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny i urządzenia o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane środkami trwałymi (art. 22a ust. 1 pkt 2 updof).

Zgodnie natomiast z art. 22d ust. 1 updof podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tych składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza kwoty 3 500 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią w takiej sytuacji koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Ponadto art. 22f ust. 3 zdanie 2 updof mówi, iż w przypadku gdy wartość początkowa środka trwałego jest równa lub niższa niż 3 500 zł, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadami amortyzacji albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego.

Przy takim składniku majątku podatnik może zatem:

• nie uznać go za środek trwały i wydatek na jego nabycie zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów (przy czym tutaj należy pamiętać, iż w sytuacji gdy wartość takiego składnika majątku przekracza kwotę 1 500 zł, należy ująć go w ewidencji wyposażenia), albo
• zaliczyć do środków trwałych i dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania do używania, albo
• amortyzować zgodnie z zasadami amortyzacji określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorca z naszego przykładu skorzystał z trzeciej możliwości. Miał jak najbardziej do tego prawo. Niestety dokonanego wyboru nie może zmienić. Jak bowiem mówi art. 22h ust. 2 updof podatnicy, z nielicznymi wyjątkami nie mającymi tutaj zastosowania, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji dla poszczególnych środków trwałych przez rozpoczęciem ich amortyzacji, przy czym wybraną metodę stosują do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Ponieważ wybranej metody amortyzacji nie można już zmienić, nasz przedsiębiorca nie może zaliczyć niezamortyzowanej części środka trwałego jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów, a kontynuować wcześniejszą amortyzację.