Spółka: użyczenie nieruchomości a podatek wspólnika

Przeczytaj także: Umowa użyczenia nieruchomości a podatek dochodowy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

We wniosku wskazano, że jeden z trzech wspólników spółki cywilnej (prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów) bezpłatnie udostępnia część swojego lokalu, którego jest właścicielem, na potrzeby spółki. Lokal ten nie stanowi majątku spółki. Powstała wątpliwość, czy w spółce lub u pozostałych dwóch wspólników powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z udostępnieniem tego lokalu na potrzeby działalności spółki? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Podstawą prawną do używania przez spółkę cywilną nieruchomości stanowi umowa użyczenia. Jest to umowa cywilnoprawna, uregulowana przepisami art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), której istota polega na tym, że użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Z przytoczonej definicji wynika, że przedmiotem wskazanej umowy mogą być zarówno rzeczy ruchome jak i nieruchomości, a jej istotną cechą jest nieodpłatny charakter.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarcie umowy użyczenia nieruchomości może powodować określone konsekwencje podatkowe dla użytkującego, pomimo nieodpłatnego charakteru tej umowy.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym spółka cywilną nie jest podatnikiem tego podatku lecz osoby fizyczne będące wspólnikami takiej spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat – art. 8 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.