Remont drogi gminnej a koszty podatkowe firmy
2009-11-22 01:01
Przeczytaj także: Podróż służbowa: wypłacona delegacja w kosztach podatkowych
W myśl 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży cementu oraz wydobycia kruszywa. Wnioskodawca posiada grunty ze złożami kruszyw m.in. w Gminie „B.” i planował rozpoczęcie eksploatacji tego złoża w 2008 roku. W związku ze złym stanem dróg gminnych doprowadzających do kopalni w „B.”, Spółka w III kwartale 2007 roku zawarła z Gminą „B.” umowy na udostępnienie / użyczenie nieruchomości w celu wykonania remontu drogi. Na mocy umów Gmina „B.” udostępniła Wnioskodawcy odcinek drogi gminnej, przy której położony jest zakład Spółki w „B.” w celu wykonania jej remontu. W roku 2007 i 2008 Spółka poniosła koszty remontu drogi gminnej. Zmodernizowana droga została oddana do użytkowania w 2008 roku. Ze względu na rodzaj i charakter przewożonych materiałów oraz stosowanych środków transportowych modernizacja drogi ma na celu zachowanie bezpieczeństwa ruchu podczas dojazdu do miejsca wykonywania działalności gospodarczej Spółki.
Wnioskodawca wskazał ponadto, że dla celów rachunkowych Spółka ujmowała w księgach rachunkowych koszty modernizacji drogi jako koszty inwestycji w obcym środku trwałym.
Należy zaznaczyć, iż kwestia ponoszenia kosztów związanych z budową i przebudową dróg przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.).
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:
1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 tej ustawy budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.
Nie ulega również wątpliwości, iż droga publiczna w przebudowie nie stanowi środka trwałego podatnika.
Zgodnie bowiem z art. 2a ust. 1 i 2 ustawy o drogach publicznych drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa, a drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.
Wydatki poniesione na przebudowę drogi nie mogą również zostać zakwalifikowane jako inwestycje w obcym środku trwałym na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wprawdzie wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”, to jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika.
W opisanym we wniosku stanie faktycznym wskazano, iż Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego do przedmiotowej drogi, który uprawniałby do wyłącznego korzystania z drogi. Należy zauważyć, że po przebudowie przedmiotowa droga nadal będzie drogą publiczną, z której będą mogły korzystać również inne osoby i podmioty.
Podsumowując, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki, jakie poniósł Wnioskodawca na modernizację drogi gminnej prowadzącej do kopalni, aby zapewnić bezpieczeństwo ruchu podczas dojazdu do miejsca wykonywania działalności gospodarczej Spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Uznanie przedmiotowych kosztów za koszty „pośrednie” oznacza, iż podlegają one potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także:
![Diety za podróż służbową w kosztach uzyskania przychodu]( "Diety za podróż służbową w kosztach uzyskania przychodu [© JPC-PROD - Fotolia.com]")
Diety za podróż służbową w kosztach uzyskania przychodu
Diety za podróż służbową w kosztach uzyskania przychodu
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Freelancer: jak pracuje, ile zarabia, skąd ma zlecenia?
