Prywatny najem a amortyzacja nieruchomości

Przeczytaj także: Indywidualna amortyzacja budynku gdy najem prywatny?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

We wniosku podatnik wskazał, iż wraz z żoną jest właścicielem nieruchomości wynajmowanej na prowadzenie przedszkola. Od 01 stycznia 2009 r. zostało złożone oświadczenie o rozliczaniu się z otrzymanych z tego tytułu przychodów przez jednego z małżonków. Najem ten został opodatkowany na zasadach ogólnych – książka przychodów i rozchodów. Powstała wątpliwość czy przedmiotową nieruchomość można ująć w ewidencji środków trwałych i amortyzować? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodu jest m.in. najem, z wyjątkiem najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem, wszelkie wydatki poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło przychody także w przyszłości, są kosztami uzyskania przychodów. Jak wynika z powyższego, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskanym przychodem pod warunkiem, że nie zostały wskazane w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22a ust. 1 omawianej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.