Umowa o pracę a 50 proc. koszty uzyskania przychodu

Przeczytaj także: Kiedy podwyższone koszty uzyskania przychodów?

Art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Od powyższej zasady występują jednak pewne wyjątki. Jeden z nich znajduje się w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy. Ustawodawca zawarł w nim, iż z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przytoczony przepis o 50% kosztach uzyskania przychodu stosuje się także w przypadku twórców zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Potwierdził to m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22.07.2008 r. nr IPPB2/415-688/08-2/AS. Należy w tym miejscu jednak pamiętać, iż tak ustalone koszty rzadko kiedy mają zastosowanie do całego przychodu uzyskanego przez takiego pracownika. Jak bowiem wskazał WSA w Warszawie w wyroku z dnia 28 stycznia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1987/07) zastosowanie tej normy kosztów uzyskania przychodów do całego przychodu uzyskanego przez twórcę możliwe jest jedynie wtedy, gdy cała praca twórcy jest związana z wykonywaniem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i całe jego wynagrodzenie związane jest z korzystaniem przez pracownika z praw autorskich. Jeżeli natomiast wykonywana przez pracownika praca tylko częściowo ma charakter utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, a w pozostałej części polega na wykonywaniu obowiązków pracowniczych, jedynie do tej pierwszej części takie koszty uzyskania przychodu można zastosować. W związku z tym konieczne tutaj jest dokładne wyróżnienie tej części wynagrodzenia, która związana jest z działalnością wytwórczą oraz pozostałej jego części związanej z normalnym wykonywaniem obowiązków pracowniczych. Rozróżnienie powyższe musi wynikać z umowy o pracę. Jak wskazał organ podatkowy w przytoczonej wyżej interpretacji, tylko bowiem takie wyróżnienie daje podstawę do zastosowania normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.