Obrót uprawniający do zwolnienia podmiotowego od VAT

Przeczytaj także: Utrata prawa do zwolnienia w VAT w trakcie roku

Pojęcie sprzedaży na potrzeby VAT zdefiniowane jest w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem obejmuje ona następujące czynności:

• Odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.
• Odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
• Eksport towarów.
• Wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Do limitu obrotów uprawniających do zwolnienia podmiotowego nie wlicza się importu towarów i usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponadto na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do limitu tego nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych przedmiotowo od VAT, a także dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Przykład
Podatnik prowadzi działalność handlową i ze względu na niskie obroty korzysta ze zwolnienia podmiotowego od VAT. Od stycznia 2009 r. wynajmuje także prywatne mieszkanie i lokal użytkowy. Miesięczne przychody w poszczególnych miesiącach są takie same i wynoszą z:

• działalności gospodarczej – 3.000 zł,
• dzierżawy lokalu użytkowego – 4.000 zł,
• wynajmu mieszkania na cele mieszkalne – 1.000 zł.

Ustalając limit obrotów uprawniający do zwolnienia od VAT podatnik uwzględnia jedynie przychody z działalności gospodarczej i z dzierżawy lokalu użytkowego (przychody osiągnięte z tytułu wynajmu mieszkania są zwolnione z VAT i nie uwzględnia się ich w limicie). Przychody uzyskane do końca lipca korzystają ze zwolnienia od VAT, gdyż: (3.000 zł + 4.000 zł) x 7 m-cy = 49.000 zł. W sierpniu przychód przekroczy limit 50.000 zł, a opodatkowaniu będzie podlegała nadwyżka przychodów ponad ww. limit, gdyż:

• przychód uzyskany w sierpniu korzystający ze zwolnienia z VAT wyniósł (50.000 zł – 49.000 zł) = 1.000 zł,
• nadwyżka obrotów ponad limit podlegająca opodatkowaniu wyniosła: [(3.000 zł + 4.000 zł) x 8 m-cy] – 50.000 zł = 6.000 zł.

Kwota 6.000 zł jest kwotą brutto, a VAT należny trzeba wyliczyć metodą „w stu”. Zakładając, że obroty opodatkowane są według stawki 22%, to podatek należny wyniesie: (6.000 zł x 22) / 122 = 1.081,97 zł.

Podstawa prawna: art. 113 ustawy o VAT.


Jak ustrzec się błędu, skoro przepisy ustawy o VAT są niezwykle skomplikowane, a wyjaśnienia organów skarbowych często sprzeczne? Przeczytasz o tym w poradniku „Vademecum VAT”!