Amortyzacja samochodu zabytkowego
2009-07-16 05:58
Przeczytaj także: Samochód osobowy: zakup a wartość początkowa
Stosownie do art. 16a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Zatem zgodnie z powyższym wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:
a. zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
b. stanowią własność lub współwłasność podatnika,
c. są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
d. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
e. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
f. nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c i art. 16 ustawy.
Zgodnie z art. 16c ust. 3 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają dzieła sztuki i eksponaty muzealne. Należy zauważyć, iż ustawodawca nie zdefiniował pojęć „dzieło sztuki”, czy „eksponat muzealny” w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Brak również definicji przedmiotowych pojęć w innych aktach prawnych. W wielu przypadkach w kwestii klasyfikacji danego składnika majątku do dzieła sztuki decyduje ocena związana z odczuciami subiektywnymi, np. autor plakatu może uważać, iż plakat ten stanowi dzieło sztuki. Przy braku jednoznacznych reguł w podejmowaniu decyzji odnośnie zaklasyfikowania składników majątku jako dzieła sztuki należy kierować się przede wszystkim wyczuciem i zdrowym rozsądkiem. Warto wskazać, iż ustawa z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) posługuje się w art. 6 ust. 1 pkt 2a określeniem zabytków ruchomych, wśród których wymienia w szczególności: dzieła sztuk plastycznych, rzemiosła artystycznego i sztuki użytkowej. Powyższe zabytki w myśl tej ustawy powinny być wpisane do rejestru zabytków prowadzonego przez wojewódzkiego konserwatora zabytków. Z kolei za eksponaty muzealne należy rozumieć przedmioty (zbiory) z różnych dziedzin kultury, sztuki i nauki mające wartość zabytkową, artystyczną, kwalifikujące się do umieszczenia ich w muzeum. Ustawa z dnia 21 listopada 1996r. o muzeach (Dz. U. z 1997r. Nr 5 poz. 24 ze zm.) posługuje się w art. 21 ust. 1 określeniem „muzealiów”, którymi są rzeczy ruchome i nieruchomości stanowiące własność muzeum i wpisane do inwentarza muzealiów. Muzealia stanowią dobro narodowe.
Mając na uwadze powyższe należy zgodzić się ze Spółką, iż samochód marki x z 1934r. wpisany do rejestru pojazdów zabytkowych, nie spełnia przesłanek pozwalających na zakwalifikowanie go jako dzieła sztuki, czy też eksponatu muzealnego. Samochód ten jako produkt seryjny, nie jest dziełem unikatowym, posiadającym jakieś szczególne walory artystyczne. Samochód ten nie stanowi również eksponatu muzealnego wpisanego do inwentarza muzealiów. Zatem przepis art. 16c ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w niniejszym przypadku, nie najdzie zastosowania. Tym samym stanowisko Spółki, zgodnie z którym może ona dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej powyższego środka trwałego, jest prawidłowe.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów