Nienależny zwrot podatku VAT ulega przedawnieniu

Przeczytaj także: Bezpośredni zwrot podatku VAT nie ulega przedawnieniu

W rozpatrywanej sprawie organy podatkowe określiły spółce kwotę nienależnego zwrotu podatku, zaległość podatkową i odsetki za zwłokę w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 1999 r. do września 2000 r. Miało to miejsce w roku 2002.

Jednakże wskutek odwołań spółki oraz skarg do sądów administracyjnych, sprawa ta przeciągała się na następne lata aż do roku 2007.W tym czasie m.in. organ odwoławczy w 2007 r. uchylił pierwotną decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z 28 października 2002 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Na mocy uchylonej decyzji Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej na nowo określił zobowiązania.

W skardze na powyższe (data wpływu skargi: 07 wrzesień 2007 r.) spółka wniosła m.in. zarzut naruszenia art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) i § 2 w zw. z art. 59 § 1 pkt 3, art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej (w brzmieniu do 2002 r.) poprzez bezpodstawne uchylenie decyzji organu I instancji do ponownego rozpatrzenia, zamiast jej uchylenia w całości i umorzenia postępowania w sprawie w oparciu o art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) Ordynacji podatkowej, z uwagi na przedawnienie odpowiednio 31 grudnia 2004 r. oraz 31 grudnia 2005 r. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy miesięczne od stycznia 1999 r. do września 2000 r., a tym samym przedawnienie prawa organu podatkowego do żądania od podatnika zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty różnicy podatku.

Sąd I instancji uznał, że skarga ta zasługuje na uwzględnienie. Nie zgodził się z tym jednak organ podatkowy i wniósł od powyższego skargę kasacyjną zarzucając sądowi naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię przepisu art. 70 §1 Ordynacji podatkowej.

Rozpatrując powyższą sprawę NSA w zwykłym składzie wskazał, iż powstają wątpliwości, czy w wypadku wystąpienia w rozliczeniu podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, podlegającej zwrotowi na rachunek bankowy lub jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, istnieje możliwość zastosowania art. 70 §1 Ordynacji podatkowej, który ustanawia 5-letni termin przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Problematyczne jest zatem określenie, czy nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, jak również nienależny zwrot różnicy stanowią odrębną od zobowiązań podatkowych kategorię i czy w konsekwencji organy podatkowe mają prawo do nieograniczonego w czasie domagania się uiszczenia przez podatnika nienależnie otrzymanego zwrotu, czy też roszczenie takie podlega przedawnieniu w myśl art. 5 Ordynacji podatkowej, analogicznie jak w wypadku zobowiązań podatkowych, w terminie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Analizując powyższe NSA wskazał na rozbieżne wyroki sądów administracyjnych wydane na przestrzeni lat w tej kwestii. W związku z tym zdecydował się na przedstawienie tego zagadnienia do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów NSA.

Ten, w uchwale z dnia 29 czerwca 2009 r. (sygn. akt I FPS 9/08) uznał, że art. 70 §1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie do należności z tytułu nienależnego zwrotu podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, ulega on przedawnieniu.

Art. 70 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.