Faktury korygujące: zwiększenie podatku VAT należnego

Przeczytaj także: Zwrot faktury korygującej przez gminę nie przeszkadza rozliczeniu VAT

Przypomnijmy, nowe przepisy w tym zakresie znalazły się w art. 29 ust. 4a-4c ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z nimi w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik może dokonać pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Powyższe stosuje się także w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Wymogu takiego potwierdzenia nie stosuje się natomiast:

1. przypadku eksportu towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju
2. wobec nabywców, na których rzecz jest dokonywana sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług dostawy wody, wywozu nieczystości a także świadczenia usług sanitarnych i pokrewnych.

Przepisy milczą natomiast, jak powinni zachować się podatnicy w przypadku wystawienia faktur korygujących zwiększających kwoty wynikające z faktur pierwotnych (czyli „in plus”). Prawidłowe w tym zakresie wydaje się zatem być stosowanie dotychczas wypracowanej metody. Zgodnie z nią sposób rozliczenia faktury korygującej, która podwyższa podatek należny wykazany w fakturze pierwotnej, jest uzależniony od przyczyny dokonania korekty.

I tak, jeżeli faktura pierwotna była wystawiona prawidłowo, a wystawiona do niej korekta dotyczy okoliczności, które zaistniały po wystawieniu dokumentu pierwotnego, należy ją rozliczyć w dacie wystawienia (czyli uwzględnić w rejestrze sprzedaży oraz deklaracji VAT za bieżący okres rozliczeniowy). Będzie tak przykładowo w sytuacji, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej postanowiono o podniesieniu ceny towaru/usługi.

Jeżeli z kolei faktura korygująca jest wystawiana w celu naprawienia wcześniejszych błędów, to należy ująć ją w rejestrach i deklaracji za okres, w którym rozliczono fakturę pierwotną, czego skutkiem będzie korekta deklaracji VAT za ten okres. Będzie tak przykładowo w sytuacji, gdy została zastosowana błędna stawka podatku VAT w fakturze pierwotnej (zamiast 22 proc. podano 3 proc.), podano za małą ilość towaru itp.

Należy jednak pamiętać, iż nie wszystkie organy podatkowe przychylają się do stosowania powyższej praktyki wskazując, iż każdorazowo należy korygować obrót i podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym została rozliczona faktura pierwotna (bez względu na powód wystawienia faktury korygującej). Powoduje to zatem nie tylko obowiązek złożenia wstecznej korekty deklaracji VAT, ale także dopłacenie podatku, do którego dodatkowo trzeba naliczać odsetki za zwłokę. Niewątpliwie przyczyną takiego stanu rzeczy jest brak uregulowań w przepisach podatkowych tej kwestii.