Amortyzacja jednorazowa a optymalizacja podatkowa

Przeczytaj także: Optymalizacja podatkowa lekarstwem na kryzys gospodarczy

Art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) wskazuje, iż podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej (z wyjątkiem podatników, którzy w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadzili działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki nie-mającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadzili ich małżonkowie, jeżeli między nimi istniała w tym czasie wspólność majątkowa) oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Po przeliczeniu na złote polskie limit ten w 2009 r. wynosi 169 000 zł. Przy jego określaniu nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3,5 tys. zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przypomnijmy, małym podatnikiem w myśl ustawy jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro. Przeliczenia na złote polskie limitu określonego w euro dokonuje się według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł (art. 5a pkt 20 updof). Po przeliczeniu na złote polskie limit ten na 2009 r. wynosi 2 702 000 zł.

Inaczej niż przy zwykłej amortyzacji, został tutaj określony moment, w którym podatnik powinien amortyzacji jednorazowej nabytego środka trwałego dokonać. Otóż, jak wskazuje 22k ust. 8 updof, podatnicy mogą dokonywać takich odpisów amortyzacyjnych nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Tym samym ustawodawca wyraźnie wskazał okres, przed którym danego środka trwałego nie można zamortyzować jednorazowo. Termin ostateczny jest tutaj jednak dużo bardziej swobodny i zależy w dużej mierze od podatnika. Jak bowiem wynika z przytoczonych przepisów, amortyzacji takiej należy dokonać w roku wprowadzenia składnika majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast to, w którym miesiącu danego roku powyższe nastąpi, zależy od decyzji podatnika - nie może to jednak być wcześniej, niż w miesiącu wprowadzenia tego składnika majątku do ewidencji środków trwałych.

Przykład

Podatnik zakupił środek trwały w styczniu 2009 r. W tym samym miesiącu oddał go do używania i wprowadził do ewidencji środków trwałych. Jednorazowej amortyzacji z tego tytułu może zatem dokonać w dowolnym miesiącu pomiędzy styczniem a grudniem 2009 r.

Zatem mimo wprowadzenia danego składnika majątku do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, podatnik może jednorazowej amortyzacji dokonać w późniejszym czasie (o ile będzie to ten sam rok podatkowy), a co za tym idzie, może wybrać taki miesiąc, w którym skorzystanie z tej amortyzacji będzie dla niego najkorzystniejsze podatkowo.