Dla kogo certyfikat księgowego bez egzaminu?

Przeczytaj także: Certyfikat księgowy a praca w biurze bez licencji

Od 1 stycznia 2009 r. o przyznanie certyfikatu księgowego ubiegać się mogą osoby, które spełniają jeden z poniższych warunków:

• posiadają 3-letnią praktykę w księgowości oraz wykształcenie wyższe magisterskie uzyskane na kierunku rachunkowość lub na innym kierunku ekonomicznym o specjalności rachunkowość lub innej, dla której plan studiów i program kształcenia odpowiadał wymogom określonym przez organy uczelni dla specjalności rachunkowość, w jednostkach organizacyjnych uprawnionych, zgodnie z odrębnymi przepisami, do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych,
• posiadają 3-letnią praktykę w księgowości oraz wykształcenie wyższe magisterskie lub równorzędne na kierunku innym niż rachunkowość oraz ukończyły studia podyplomowe z zakresu rachunkowości w jednostkach organizacyjnych uprawnionych, zgodnie z odrębnymi przepisami, do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych,
• posiadają 2-letnią praktykę w księgowości i wykształcenie co najmniej średnie oraz złożą z wynikiem pozytywnym egzamin sprawdzający kwalifikacje osób ubiegających się o certyfikat księgowy.

Kluczowym problemem stało się od tego roku to, co jest uznawane za praktykę w rachunkowości. Muszą być to czynności wykonywane na podstawie stosunku pracy w wymiarze czasu pracy nie mniejszym niż 1/2 etatu, odpłatnej umowy cywilnoprawnej zawartej z przedsiębiorcą świadczącym usługi w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, umowy spółki lub w związku z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej:

• prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym,
• wycena aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego,
• sporządzanie sprawozdań finansowych lub
• badanie sprawozdań finansowych pod nadzorem biegłego rewidenta.

Nie można zatem udokumentować jako praktyki w rachunkowości prowadzonej własnymi siłami podatkowej księgi przychodów i rozchodów czy też nawet pracy w biurze rachunkowym, przy rozliczaniu ewidencji podatkowych (KPiR lub ewidencji przychodów). W ramach praktyki w rachunkowości muszą być wykonywane czynności związane z księgami rachunkowymi!

Fundamentalne znaczenie ma to, jakie czynności zostaną udokumentowane na świadectwach pracy czy zaświadczeniach wydawanych przez pracodawców o czynnościach wykonywanych w ramach stosunku pracy.
Nie ma znaczenia stanowisko – czy jest to referent ds. księgowości, księgowy, samodzielny księgowy czy inna profesja – ważne jest, jakiego rodzaju czynności były wykonywane.
Czas odbytej i udokumentowanej praktyki powinien upłynąć nie później niż z chwilą złożenia wniosku o wydanie certyfikatu.

Warto nadmienić, że ustawa o rachunkowości nie mówi o jednym stosunku pracy. Jeśli w tym samym czasie osoba ubiegająca się o wydanie certyfikatu była zatrudniona na podstawie kilku umów o pracę w sumie na więcej niż 1/2 wymiaru czasu pracy, to warunek sposobu zdobywania praktyki został w tym zakresie dopełniony.

Podstawa prawna:
art. 76b ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości – Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 ze zm.


„Poradnik Finansowo-Księgowy” podpowiada, jak zyskać 100% pewności, że właściwie interpretuje się przepisy, poprawnie rozlicza finanse firmy, bezbłędnie prowadzi ewidencję księgową.