Odliczenie VAT a zakupy na potrzeb firmy i osobiste

Przeczytaj także: Z faktury nie odliczymy VAT mimo jej zapłacenia

Należy pamiętać, iż z ugruntowanego orzecznictwa Trybunału dotyczącego systemu VAT mającego zastosowanie do dóbr inwestycyjnych o zastosowaniu mieszanym, tj. wykorzystywanych do celów zarówno zawodowych, jak i prywatnych, jasno wynika, że podatnik ma możliwość dokonania wyboru, czy zaliczyć to dobro w całości do aktywów swojego przedsiębiorstwa, czy też pozostawić całość w ramach majątku prywatnego – wyłączając je tym samym całkowicie z systemu VAT – czy też zaliczyć je do aktywów przedsiębiorstwa jedynie w zakresie wynikającym z rzeczywistego wykorzystania do celów zawodowych.

Jeżeli podatnik zdecyduje się traktować dobra inwestycyjne wykorzystywane jednocześnie do celów zawodowych i celów prywatnych jako towary należące do przedsiębiorstwa, to VAT naliczony przy nabyciu tych dóbr podlega zasadniczo całkowitemu i bezpośredniemu odliczeniu (zasada neutralności VAT). W tych okolicznościach, jeżeli towar zaliczony do aktywów przedsiębiorstwa spowodował powstanie prawa do pełnego lub częściowego odliczenia naliczonego VAT, to jego wykorzystywanie do celów prywatnych podatnika lub jego personelu, lub do celów innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa – jest uważane za świadczenie usług dokonane odpłatnie – zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy.

Omawiane rozstrzygnięcie dotyczyło jednak czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, polegających na obronie przez VNLTO interesów sektora rolnego w określonych prowincjach (interesów członków stowarzyszenia), których nie można w tym przypadku uznać za niezwiązane z działalnością, skoro stanowią one główny przedmiot działalności tego stowarzyszenia. ETS zauważył, iż działalność niemająca charakteru gospodarczego nie należy do zakresu przedmiotowego dyrektywy, wskazując jednocześnie, że system odliczeń VAT ustanowiony przez dyrektywę dotyczy całej działalności gospodarczej podatnika, niezależnie od jej celów i wyników, pod warunkiem jednak że te ostatnie co do zasady same podlegają opodatkowaniu VAT. Trybunał uznał, że VAT naliczony od wydatków poniesionych przez podatnika nie może uprawniać do odliczenia w zakresie, w jakim dotyczy działalności, która ze względu na brak jej gospodarczego charakteru nie należy do zakresu stosowania dyrektywy, i że w przypadku gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność gospodarczą, opodatkowaną (lub zwolnioną od VAT) i działalność nienależącą do zakresu tego podatku (zakresu stosowania dyrektywy) – odliczenie VAT naliczonego od wydatków jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Reasumując, należy uznać, iż art. 6 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy nie może być traktowany jako przepis ustanawiający zasadę, zgodnie z którą czynności nieobjęte zakresem zastosowania VAT można uznać za czynności wykonywane „w celach innych” niż związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu tego przepisu. Taka wykładnia pozbawiłaby bowiem zdaniem Trybunału sensu art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy.


Poradnik „VAT w praktyce” to serwis informacyjny, w którym zawsze znajdziesz aktualne informacje, porady.