Sprzedaż środka trwałego: zaliczka a podatek dochodowy

Przeczytaj także: Sprzedaż środka trwałego: w kosztach tylko wartość historyczna

Jak wskazuje §14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy. Postępowanie takie należy powtórzyć każdorazowo po otrzymaniu kolejnych zaliczek. Faktura taka powinna zawierać dane, które zostały zawarte w ust. 3 powyższego przepisu. Są to:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
3. datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT" lub "FAKTURA VAT-MP", kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku, gdy jest to faktura dokumentująca kolejną zaliczkę - również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej części należności brutto;
4. stawkę podatku;
5. kwotę podatku, wyliczoną metodą „w stu” (otrzymana zaliczka jest kwotą brutto)
6. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy;
7. datę otrzymania części lub całości należności

Jeżeli faktury zaliczkowe nie obejmują całej ceny, sprzedawca po wydaniu towaru wystawia fakturę końcową na zasadach ogólnych, z tym że sumę wartości towarów pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (ust. 4 powyższego przepisu). Jeżeli natomiast faktury zaliczkowe obejmują całą cenę sprzedaży, faktury końcowej sprzedawca nie wystawia (ust. 5 powyższego przepisu). W naszym przypadku towarem jest sprzedawany środek trwały.

Mimo, że powyższa zaliczka powinna być udokumentowana fakturą zaliczkową, to nie wywoła ona żadnych skutków w podatku dochodowym.

Art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Jednakże, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, do przychodów tych nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

W podatku dochodowym przychód powstanie dopiero w momencie sprzedaży tego środka trwałego. Należy go wtedy określić w wysokości całej kwoty sprzedaży netto. Obejmie on zatem zarówno otrzymaną wcześniej zaliczkę jak i pozostałą część ceny (jeżeli zaliczka nie pokryła jej w całości).