Dowóz do i z pracy pracowników to przychód podatkowy
2008-11-05 06:00
Przeczytaj także: Dowóz do pracy a przychód pracownika
W przypadku więc, gdy pracodawca wykupuje usługę u przewoźnika dla określonej grupy pracowników wartość uzyskanego nieodpłatnego świadczenia przez danego pracownika stanowić będzie wartość wykupionej przez pracodawcę usługi dla pracownika, w tym wartość ustalona poprzez podzielenie faktycznie poniesionych kosztów na ilość pracowników, którym zapewniono możliwość dowozu do pracy. W momencie wykupu ww. usługi znana będzie bowiem kwota przypadająca do zapłaty za jednego pracownika albo też łączna (globalna) kwota do zapłaty.
Jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia (pracodawcy) wartość nieodpłatnego świadczenia u pracownika ustala się według cen stosowanych wobec innych odbiorców.
W pozostałych przypadkach natomiast – zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Wartość nieodpłatnego świadczenia stanowić może więc np. wysokość ceny biletu, jaki pracownik musiałby zakupić, żeby dojechać do pracy.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza przenieść swoją siedzibę. Ze względu na fakt, iż brak jest dogodnych połączeń komunikacyjnych umożliwiających pracownikom dojazd do nowego miejsca pracy, Spółka postanowiła umożliwić swoim pracownikom dojazd do pracy poprzez zapewnienie transportu zbiorowego.
W tym celu Wnioskodawca chce podpisać umowę z przewoźnikiem o świadczenie usług w zakresie przewozu pracowników. Z przewoźnikiem Spółka będzie rozliczać się w sposób ryczałtowy niezależny od ilości przewożonych pracowników. Z transportu będzie mógł korzystać każdy pracownik zakładu pracy, który wyrazi na to wolę.
W przedmiotowej sprawie, uwzględniając powyższe przepisy i opis zdarzenia przyszłego, nie można zgodzić się z twierdzeniem, iż nie istnieje możliwość przypisania indywidualnej usługi transportowej konkretnej osobie, która z tej usługi korzysta. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że pracodawca decyduje się na wykupienie usługi u przewoźnika, wyłącznie dla określonej grupy pracowników mieszkających poza nowym miejscem pracy tj. dla osób znanych z imienia i nazwiska.
Jednocześnie należy nadmienić, że o powstaniu obowiązku podatkowego po stronie podatnika nie decyduje ile razy pracownik faktycznie skorzystał z przewozu zorganizowanego przez zakład pracy (np. w ramach umowy z przewoźnikiem), ale sam fakt otrzymania od pracodawcy świadczenia w postaci możliwości korzystania z danej usługi (np. wykupionej u przewoźnika).
Wartość nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez pracownika w postaci zapewnienia dowozu do pracy i z pracy stanowi jego przychód ze stosunku pracy.
W konsekwencji więc Spółka, jako płatnik, ma obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, należy stwierdzić, iż wartość dowozu z punktu zbiorowego do miejsca pracy (i z powrotem) ponoszona przez pracodawcę stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów