Skargi na interpretacje nie tylko do stołecznego WSA

Przeczytaj także: Kiedy skarga do WSA na interpretacje podatkowe?

§ 1. Rozpoznawanie spraw z zakresu działania:

1. ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.),
2. Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczących umorzenia, odroczenia terminu płatności lub rozłożenia na raty należności z tytułu składek, o których mowa w art. 28-29 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.),
3. Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dotyczących umorzenia, odroczenia terminu płatności lub rozłożenia na raty należności z tytułu składek, o których mowa w art. 41a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, Nr 67, poz. 411 i Nr 70, poz. 416)

- przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę.

§ 2. Sprawy, o których mowa w § 1, zarejestrowane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie, rozpoznaje wojewódzki sąd administracyjny właściwy w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem spraw, w których wyznaczono termin rozprawy.

To treść rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, które weszło w życie 11 października 2008 r. (Dz. U. nr 163, poz. 1016]

Jak łatwo zauważyć, skargi na interpretacje podatkowe będą rozpatrywały teraz wojewódzkie sądy administracyjne właściwe ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, a nie jak to miało miejsce dotychczas, jedynie WSA w Warszawie (czyli ten, który jest właściwy dla ministra finansów). Rozwiązanie takie z jednej strony należy uznać za jak najbardziej pozytywne. Niestety niesie ono za sobą także pewnego rodzaju ryzyko.

Pozytywną stroną powyższego będzie z całą pewnością skrócenie czasu oczekiwania na zajęcie się daną skargą przez sąd poprzez odciążenie stołecznego WSA od rozpatrywania wszystkich spraw na rzecz WSA w innych miastach. Dodatkowo podatnicy nie będą już musieli jechać z drugiego końca Polski na swoją rozprawę do WSA w Warszawie (która trwa np. niecałą godzinę), przez co zaoszczędzą sporą część czasu nie tylko swojego, ale także pełnomocników, którzy przeważnie takie sprawy prowadzą. Obniża to także koszty podatnika związane np. z dojazdem, zakwaterowaniem itp.

Z drugiej strony istnieją obawy, że dojdzie do regionalizacji prawa podatkowego i zróżnicowania linii orzeczniczej. Różne składy WSA w różnych częściach krajów mogą mieć bowiem odmienne zdanie w tych samych kwestiach. Tym samym w zależności od tego, który WSA będzie sprawę rozpatrywał, podatnik może spotkać się z akceptacją jego skargi bądź jej odrzuceniem.