Kara umowna to nie rabat
2008-10-08 06:38
Przeczytaj także: Remont własnej nieruchomości z odwrotnym obciążeniem w VAT?
W myśl art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.
Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).
Zasady wystawiania faktur korygujących regulują przepisy § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Z przepisów tych wynika, że faktura korygująca winna zostać wystawiona w przypadku, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej:
* udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy,
* dokonano zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy,
* dokonano zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu,
* podwyższono cenę,
* stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
Faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.
Kara umowna to instytucja mająca za zadanie zabezpieczenie interesów nabywcy towarów bądź usług w razie nienależytego wykonania umowy. Zagadnienie kar umownych regulują przepisy ustawy z dnia 18 maja 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) Dział II „Skutki niewykonania zobowiązań”. Art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, iż można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).
W świetle powyższego kara umowna stanowi tytuł odrębnego zobowiązania; nie stanowi tym samym elementu kalkulacyjnego ceny świadczonej usługi.
Zatem dopóki kara umowna nosi cechy odszkodowania i nie można jej przypisać cech wynagrodzenia za świadczenie usług, dopóty nie można mówić o czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
Czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (m.in. kary umowne) dokumentuje się zwykłymi rachunkami, notami księgowymi lub innymi dowodami księgowymi zewnętrznymi w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowana została obciążona przez swojego kontrahenta karą umowną z tytułu nieterminowego wykonania zobowiązania. Przedmiotowa kara została skompensowana z przysługującą Wnioskodawczyni od kontrahenta należnością za wykonane usługi budowlano-montażowe.
Następnie Wnioskodawczyni z uwagi na to, że wcześniej wystawiła faktury na całość wykonanych prac, zwróciła się do kontrahenta z wnioskiem o akceptację faktur korygujących wystawionych na kwoty zgodne z ww. prawomocnymi wyrokami sądu, a więc zmniejszających jej należność od kontrahenta o kwotę nałożonej kary umownej.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kara umowna, którą kontrahent obciążył Wnioskodawczynię stanowi rekompensatę za poniesione przez niego ewentualne straty i nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie, brak jest zatem podstaw by naliczoną karę umowną traktować jak zmniejszający podstawę opodatkowania rabat, nie zachodzą też pozostałe przypadki, wskazane w art. 29 ust. 4 ustawy, dopuszczające możliwość obniżenia obrotu, a tym samym, również kwoty podatku należnego. Podkreślić należy, że Zainteresowana nie może wystawić do faktur VAT dokumentujących świadczenie usług budowlano-montażowych, faktur korygujących – obniżających podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego – o kwotę kary umownej, ponieważ świadczenie usług i kara umowna są to dwa odrębne stosunki prawne. Wystawione przez Zainteresowaną faktury VAT dokumentują wynagrodzenie (cenę) za wykonanie usług budowlano-montażowych, z kolei kara, którą kontrahent obciążył Zainteresowaną nie stanowi elementu kalkulacyjnego ceny tych usług jest natomiast sankcją za niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie zobowiązania wynikającą z umowy zawartej między kontrahentami.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także:
![Fiskus pozbawia odliczenia VAT od robót budowlanych]( "Fiskus pozbawia odliczenia VAT od robót budowlanych [© pixabay.com]")
Fiskus pozbawia odliczenia VAT od robót budowlanych
Fiskus pozbawia odliczenia VAT od robót budowlanych
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Więcej na ten temat:
kary umowne, opodatkowanie VAT, obowiązek podatkowy VAT, rabat a VAT, faktura korygująca, korekta faktury
![Oferta tańszych mieszkań na sprzedaż rośnie powoli [© Freepik]](https://s3.egospodarka.pl/grafika2/rynek-wtorny/Oferta-tanszych-mieszkan-na-sprzedaz-rosnie-powoli-263406-50x33crop.jpg "Oferta tańszych mieszkań na sprzedaż rośnie powoli [© Freepik]")
Oferta tańszych mieszkań na sprzedaż rośnie powoli
