Poczęstunek dla kontrahentów a koszty reprezentacji

Przeczytaj także: Promocja sprzedawanych leków a koszty reklamy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

W zapytaniu wskazano, że spółka dokonuje zakupów artykułów spożywczych, takich jak kawa, herbata, mleko, cukier, woda, inne napoje niealkoholowe, drobne słodycze czy kanapki. Artykuły te są m.in. podawane kontrahentom podczas długotrwałych szkoleń czy innych spotkań biznesowych. W związku z tym zadano pytanie (oznaczone jako pkt 1), czy wydatki na zakup powyższych artykułów stanowią koszty uzyskania przychodu? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem podatnika zawartym we wniosku i na podstawie art. 14c §1 Ordynacji podatkowej odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy, które jest następujące

„(…) Zdaniem Wnioskodawcy, dla uznania ww. wydatków za koszty uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie dwóch warunków: wykazanie, że zostały one poniesione w celu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz że nie mieszczą się one w zakresie żadnego z wyłączeń, wskazanych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnośnie pierwszego z wymogów, podatnik podkreśla, że jest on podmiotem gospodarczym, nastawionym w swoim działaniu na osiąganie i maksymalizację zysków i tym celom podporządkowane są podejmowane przez niego działania. Zakup artykułów spożywczych, oferowanych następnie pracownikom, kontrahentom, czy członkom organów spółki ma również służyć temu celowi, poprzez zapewnienie optymalnych warunków pracy czy odbywanych spotkań, wpływających na ich sprawny przebieg i efektywność. W takim wypadku nie sposób kwestionować związku ww. wydatków z przychodami podatnika.

W ocenie podatnika, nie jest także uzasadnione kwalifikowanie ww. wydatków do którejkolwiek z kategorii wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Mocą art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatki reprezentacyjne podatnika, poniesione w szczególności na zakup artykułów spożywczych i napojów. Biorąc pod uwagę, że przepisy prawa nie definiują pojęcia reprezentacji, należy w tym zakresie odnieść się do potocznego rozumienia tego terminu. Zgodnie z definicją przytoczoną w „Słowniku języka polskiego PWN” pod red. prof. Mieczysława Szymczaka, reprezentacja oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (t. III, str. 45), zaś termin „okazały” definiowany jest jako „wspaniały, imponujący wygląd, obfitość, wystawność, przepych, wspaniałość” (t. II, str. 479), a „wystawny” jako „świadczący o zamożności, okazale urządzony, zorganizowany, bogaty, wspaniały, suty” (t. III, str. 793). Pojęcia te w sposób oczywisty odnoszą się więc do realiów życia społecznego, powszechnego odbioru zachowań - tego, czy stanowią one rozpowszechniony standard, czy też wykraczając poza ten standard, uznawane są za wyszukane i zwracające uwagę. Analizując regulację art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konieczne jest więc w pierwszej kolejności określenie powszechnie obowiązujących standardów zachowań w kontaktach handlowych.

Obecnie zaoferowanie kontrahentowi podczas spotkania - zwłaszcza dłuższego - napoju lub drobnych słodyczy nie jest z pewnością traktowane jako przejaw szczególnej okazałości, a jedynie zwykłych dobrych manier. To nie zaproponowanie takiego poczęstunku wzbudzi podziw kontrahenta i wywoła pozytywne wrażenie - raczej jego brak zostanie uznany za zachowanie poniżej obowiązujących standardów i pozostawi wysoce negatywne wrażenie u drugiej strony (tak też Naczelnik Urzędu Skarbowego w Skarżysku-Kamiennej w postanowieniu z dnia 12 września 2007 roku nr DP/415-23/07).

Na podstawie omawianej regulacji nie sposób przyjąć, że reprezentację stanowi każde działanie mające na celu utrzymanie pozytywnego wizerunku podatnika, czy też ochronę przed wywołaniem negatywnego wrażenia. Charakter taki będą miały jedynie te działania, które obecnie mogą zostać uznane za szczególnie okazałe, odbiegające od reguł przyjętych w analogicznych sytuacjach (tak też Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 lutego 2008 roku, sygn. akt ITPB1/415-604/07/DP).

W ocenie podatnika nie bez znaczenia jest też fakt, że poczęstunek, o którym mowa jest nieodłącznym elementem spotkania czy szkolenia, służy głównemu celowi jakim jest dokonanie określonych uzgodnień z kontrahentem, przekazanie mu określonych informacji na temat działalności podatnika - ma umożliwiać sprawne i kulturalne przeprowadzanie spotkań z kontrahentami, nie stanowi zaś celu samego w sobie (tak też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 lutego 2008 roku, sygn. akt IP-PB3-423-471/07-2/DG, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 11 września 2007 roku, sygn. akt 1472/ROP1/423-238/07/MF, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 lipca 2006 roku, sygn. akt II FSK 1008/05).

W takim stanie rzeczy, w ocenie podatnika, koszty o których mowa w pkt 1 niniejszego pisma, należy uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów